Zondag 14 september
Geen jachttraining
Gisteren heb ik besloten om niet naar de jachttraining te gaan, heel jammer. Vanmorgen begint de eerste les na de zomerstop. Met de trainer heb ik overlegd wat te doen. Een Hubertus regel is dat wanneer de hond ‘staat’ je beter niet kan komen. En ‘staan’ doet ze, voortdurend, vooral bij June. Ik maak van de nood een deugd en Maddy en ik gaan fazanten zoeken. Ik sta weer vroeg op en weer geen mooie zon, zodat ik kan genieten van het vroege ochtendgloren. De camera laat ik maar in de auto, het is te sombertjes. Het is een gok, afgelopen week was de weg naar Hoofddorp afgesloten. En vrijdag en gisteren was de weg naar Lisse afgesloten. Ik wil graag naar dat mooie veldje bij Nieuw-Vennep/Hoofddorp en zondags is een ideale dag. We hebben geluk, de betreffende wegen zijn open en snel zijn we op de plaats van bestemming.
De wind komt uit het Noorden, Noord/oosten, later draait hij af en toe naar het Noord/Westen. We lopen daarom helemaal naar achteren via het pad, Maddy is aan de lange lijn. Ze weet allang hoe laat het is en is helemaal hyper. Nog belangrijker, geen hond te bekennen, ze kan lekker los. Maddy is nog aan de lange lijn en meteen vliegen er twee fazanten op.
Veel wild
Maddy mag los en de fazantjes zoeken. Ze gaat nog niet ‘los’, loopt voorzichtig, dit betekent dat er wild is en dat klopt ook. Maddy rent er niet zo ver achteraan. Ik wil nu echt de steadyness oefenen als het lukt, gisteren lukte het totaal niet. Het gewas staat hoog en regelmatig ben ik Maddy kwijt, ik kan me inhouden om te fluiten, stel dat ze voorstaat. Af en toe laat Maddy mooi werk zien, maar vaak loopt ze voorzichtig. Fazanten ruikt ze al op grote afstand en is dan veel met grondverwaaiing bezig, dit is jammer. Het spoor werkt ze helemaal uit en uiteindelijk presenteert ze áltijd een fazant. Dat weet ik ondertussen wel van haar. Maddy staat veel voor, er zijn veel fazanten. Ik kan haar zelfs uiteindelijk zit fluiten en zo bereik ik mijn doel. Toch vind ik het moeilijk, ben bang dat ik de vaart in het zoeken eruit haal en de passie. Zaterdag heb ik een veldwerkinstructie dag en dan wordt dit besproken/geoefend, want ik zit in de novicegroep. Heb er erg veel zin in, Steef en Oscar gaan ook.
Blaffen
Rond 09.45 uur hoor ik een hond blaffen, maar Maddy is ook met een spoor bezig. Eerst de fazant en dan kan ik haar aanlijnen. Zelfs aan de lange lijn staat ze ineens voor en nu kan ik de steadyness perfect oefenen. Het was een vruchtbaar ochtendje, goed getraind hebben we. We hoeven gelukkig niet zo ver terug te rijden en zijn vroeg thuis.
In de duinen is het ’s middags uitkijken, maar we komen geen honden tegen, zodoende kan Maddy even los.
Maandag 15 september
Maddy heeft volgens Wil een duidelijke voorkeur voor een Jack Russel. Waar hij gaat, is Maddy ook. Wil probeert haar te roepen, maar nee hoor, de liefde zit diep. Aanlijnen is de remedie.
Haast
Tijdens de middagwandeling gaat Maddy er twee keer vandoor. In de verte op het oorlogspad loopt een vrouw. Maddy rent ineens weg, wat gaat ze nu doen? Ja hoor naar die vrouw, helaas voor Maddy heeft ze geen hond bij zich. Dit doet me aan Darcy denken, zij deed dit ook. De stelling was, waar een mens is, is een hond. Dat is natuurlijk niet altijd zo, maar wist Darcy veel en Maddy trapt daar nu ook in. Daarna ziet ze een jong stel lopen, weer rent ze er naar toe en weer is er geen hond bij. Arme Maddy, het lijkt me beter om haar nu aan te lijnen. Het is een honden loze wandeling, we komen niets tegen.
Weer geen GG
Marrie, de trainer, stuur ik een sms’je dat Maddy en ik nog niet komen, ze is veel te gruizig.
Dinsdag 16 september
Dag lieve Santos
’s Avonds krijg ik een app’je van Hen dat Santos is overleden. Hen en Ton hebben de moeilijke, maar moedige beslissing genomen om hem in te laten slapen, Santos was op, hij kon niet meer. De laatste paar maanden kon hij niet goed meer lopen, spondylodese in zijn rug. Waardoor hij sleepte met zijn achterpoten, hij had krachtverlies en uiteraard pijn. Wandelen met z’n allen dat ging niet meer en daar moesten we al afscheid van nemen. De laatste keer dat ik hem zag schrok ik ook van hem. Zijn voorpoten waren ook niet goed meer. Eten deed hij nog wel. Medicijnen kreeg hij, pas heeft hij ook nog spierversterkers gehad, maar de dierenarts vertelde er wel bij er niet te veel van te verwachten, omdat hij niet meer genoeg beweegt. De laatste paar dagen ging het slechter, eten ging moeizamer en Hen moest hem daarbij ondersteunen. Vanmorgen had hij ineens een heel raar oog en hij wilde en kon niet meer uit zijn mand komen. Wat moet je dan? Ga je door voor jezelf of voor Santos. Hen en Ton hebben voor Santos gekozen en ze vonden het genoeg, hij had zoveel pijn en wat moet je dan? Wachten tot het nog slechter gaat? Nee toch dat wil je niet voor je hondje. Het is goed zo, Santos heeft rust en hij heeft de mooie leeftijd van 12 jaar bereikt. Maar het doet zo’n pijn voor zijn baasjes, hij was hun alles. Heel veel sterkte Hen en Ton. Rust zacht lieve Santos.
Woensdag 17 september
Gisteren wilde Maddy nog graag naar reuen, maar vandaag lijkt het over te zijn. Het is een warme dag en we rijden naar Nieuw-Vennep, kijken of er nog fazanten zijn en ze kunnen zwemmen als ze willen. Wel hoop ik dat er niet zoveel honden zijn. Dat valt gelukkig mee en helaas geen fazant gezien.
Donderdag 18 september
Weer een zeer warme dag, toch gaan we naar de duinen, het bosgedeelte. Het is te doen, maar ja dan moet Maddy niet gaan graven, want daar krijg je het heel warm van. Zo warm dat ze niet meer de kracht heeft om verder te graven, wanneer Ella haar vindt bij een hol. Ze ligt er gewoon bij, maar komen ho maar. ’s Morgens heeft ze tijdens de wandeling met Wil weer een reu afgesnauwd.
Zaterdag 20 september
Workshop veldwerktraining in Nieuwe Tonge, het is leuk, nuttig en gezellig. Lees meer.