Zondag 23 oktober
Geen Hubertus
Nee ik ga nog niet met Maddy naar de training, de loopsheid is nog niet voorbij. Bovendien vind ik het wel even fijn zo. Ik laat Maddy wel los, het is rustig dus het kan. Het is niet zo druk met fazanten als gisteren, het zal wel zo zijn dat ze iets moeilijker te vinden zijn. één of twee heb ik zie opvliegen.
Een echte reu
Aan het einde van de wandeling komen we een overmaitig hitsige Kettle Dog ten, hij denkt dat hij bij Blaine of June moet zijn. Terwijl hij toch echt Maddy moet hebben die natuurlijk de hort op is. Ik hou het stevig in de gaten en gelukkig zie ik Maddy en lijn haar voor de zekerheid aan.
Maddy is in de duinen best braaf. Ze loopt aan de riem op het pad tussen de bosjes door, daar waar zo veel konijnenholen zijn. Langs de zeereep mag ze los. Blaine gaat echt een tijd met haar mee, ze is zo lenig en snel. Zij komt terug, Maddy niet. Ze worden bekeken door een groepje Duitse wandelaars. En inderdaad, we kunnen Maddy weer gaan halen. Gelukkig loopt ze niet snel weg en kunnen we haar makkelijk pakken. Los zit er niet meer in.
Maandag 24 oktober
Patrijzen en Fazanten
Lekker gewandeld in Nieuw- Vennep en het is een beetje de ochtend van de gemiste kansen. Twee keer een Fazanten haan en 3 keer een klucht Patrijzen, ze worden steeds nagekeken en achterna gezeten. Maar er wordt niet echt op voorgestaan. Weer worden de honden bewonderd door een moeder met kind en de honden gedragen zich voorbeeldig. In de duinen kan Maddy het weer niet laten en halen we haar weer uit een konijnenhol. “Ik ga niet meer naar de duinen hoor,” zeg ik tegen Ella. “Ze kan hier gewoon niet meer los, helemaal niet leuk voor Maddy, al doet ze het wel zelf.
Dinsdag 25 oktober
Het wordt de Bavo en de duinen. In de duinen wordt er weer gegraven door Maddy, maar het blijft binnen de perken. Met Blaine ga ik naar GG-training. Zie dagboek Blaine.
Woensdag 26 oktober
Het is de dag van de correcties, misselijk zijn en trainen. Zie ook dagboek Blaine en trainen.
Braaf, echt waar
We lopen een ander rondje en hier kan Maddy meer los, het betekent wel dat ze toch weer even een hol heeft uitgegraven. Dus als je homeless konijnen ziet…. Ella kan haar vrij snel pakken en ze komt naar mij toe, ik moet haar heel erg in de gaten houden en er bovenop zitten. Als ze maar even haar hoofd omdraait roep ik haar meteen. Dit is ook gewoon haar favoriete rondje, aan de overkant van het fietspad is het ook feest en leuk en uitdagend. Ik maak niet dezelfde fout als van de week en lijn haar op tijd aan wanneer we op het fazantenpad lopen. Ik vind het wel sneu hoor, maar het moet willen we niet in het donker thuiskomen.
Donderdag 27 oktober
Het is weer mis
Blaine is misselijk en wil niet eten, gisteren was het rond de middaguur over, nu wil ze pas na de middagwandeling wat eten en dat is 19.30 uur. Hele late middagwandeling dus. Zie ook dagboek Blaine. Ook de ontlasting van June is niet helemaal zuiver, zit er wat bloed bij? Tobben is het.
Nieuw-Vennep
Tijd niet geweest i.v.m. de loopsheid van Maddy. Fijn om hier weer te zijn, dat vinden de honden ook. Ella kan niet mee en hier graaft Maddy geen holen uit en dat is even makkelijker lopen voor mij alleen.
Vrijdag 28 oktober
Thank God it’s Friday
De grote stoere reebok op de kinderboerderij blijft maar burlen, deze week elke ochtend in de Bavo. Laatste dagje werken volgende week een weekje vakantie.
De vaart erin
Het moet een snelle wandeling worden, dus Maddy mag niet graven en dat doet ze ook niet. Ze is wel even weg, vanwege de tijd gaan we snel zoeken. Tuurlijk zoeken June en Blaine mee en we lopen een hoge duintop op. Ik kijk en luister en zie of hoor niets. Er staat een hond naast me, eer ik door heb dat het Maddy is rent ze alweer weg. Toch kan ik haar daarna vrij snel aanlijnen.
Wild
Op het bospad zie ik iets van de heuvel afkomen, Blaine ziet het ook en weg is ze. Dat moet een ree of hert geweest zijn, het was een flits van iets groots met een grijs/bruine kleur. Ik fluit en Blaine is zo weer terug, heel knap vind ik dat. Ze mag weer gaan en dat doet ze ook, het spoor van het ree wordt helemaal nagelopen, ze heeft het heel druk. Maddy is aan de riem op dit pad en zij weet natuurlijk heel goed wat er aan de hand is, June ook.
Konijn
Blaine heeft het echt heel druk in de duinen, we hebben haar bijna niet gezien. Op het oorlogspad is ze ook steeds weg met Maddy. Zo rent ze op de duintop en zo is ze weer terug, ze wordt steeds sneller. Ineens komt ze tevoorschijn met een konijn in haar bek, oké? Waar heeft ze die ineens vandaan. Ella lijnt snel de andere honden aan, voordat het een machtspelletje wordt. Ik roep Blaine, ze moet even een stukje bij mij vandaan lopen en dan komt ze het konijn heel netjes brengen. Mooi zacht in de bek! Ik zie en voel dat het beestje al even dood is, de darmen liggen een stukje open. Het arme beestje. En nu? Ella heeft een vrij ruim poepzakje en daar gaat ie voorlopig heen, totdat we een mooi plekje hebben gevonden om het ongemerkt weg te gooien voor de vossen of roofvogels.
Om de tuin leiden?
June loopt dicht bij Ella en het konijn in de zak, ze verlaat haar plekje echt niet. Blaine en Maddy vinden het al snel goed. “Lijn June even aan”, zegt Ella. “Neem haar mee, zodat ik dat konijn kan weggooien”. “En jij denkt dat ze daar in trapt?”, antwoord ik. Ik doe het toch, maar June loopt niet eens mee, ze weet maar al te goed wat er met dat konijn gaat gebeuren. “Ik zei het toch, ze is niet gek”. Wanneer ik Maddy ga halen weet ik dat June en Blaine met me mee gaan. “Nu kun je wel mooi het konijn weggooien, maar wel daar, want daar komt de wind niet vandaan”. Ella vindt het een goed plan. Via de andere kant van de duintop komen we weer op het bospad terecht, zo ruiken ze zeker het konijn niet. Hopelijk vinden de vossen het snel…
Hoe is het?
De dames June en Blaine hebben gelukkig weer trek in eten, zijn niet misselijk meer en de ontlasting is best aardig. Dus de dierenarts is niet nodig en hopelijk blijft dit zo.
Zaterdag 29 oktober
In de Bavo wacht de reebok ons weer burlend op en kijkt ons uitdagend aan. Zaterdag, dus er zijn weer veel mountainbikers, ze horen hier niet hè, toch lijkt het of er steeds meer komen. Ik doe wat oefeningen op een grasveld en de eerste komen al voorbij. Ik moet Maddy in de gaten houden en de oefening onderbreken. We gaan weer verder, de tweede run komt eraan, weer hou ik vooral Maddy en Blaine in de gaten. Bij de derde run geef ik het op en laat ze gaan, Maddy stuift op de renners af. Eéntje zegt iets vriendelijks, ik zeg niets, het helpt want Maddy damt al snel in.
In Zwaanshoek heeft Blaine al snel een fazant opgespoort, de andere twee honden zijn meteen wakker. Maddy heeft veel gras gegeten en dat komt er niet helemaal uit wanneer ze moet drukken. Ze probeert zelf de grasslierten eruit te halen, ik probeer het, maar het is te pijnlijk. ‘Je moet toch nog even persen Maddy. Ze is zielig en loopt met een geknepen billen verder en kijkt me steeds zielig aan. Maar door de fazant vergeet ze alles. Ze jaagt het veld geweldig mooi af, op de wind, van links naar rechts, het hele veld neemt ze, heel heel mooi. Even later zie ik dat ze weer moet drukken en dan is ze het gras kwijt. Hè dat lucht op.
Jachtclub
Gelukkig zijn er geen voorjagers op ons trainingsveldje. Maar voor ik goed en wel wil beginnen, komen er een paar tieners aan. Ze zitten op een klimrek waar ik de honden had willen vastmaken. We druipen weer met ongedane zaken af. De jongens hebben niet veel goeds in hun zin, ik hoor ze trappen tegen het hout. Ik kijk om, ze houden op, maar wanneer we verder weglopen hoor ik het weer.
Nog meer
We lopen nog een mooi stuk veld af, meer begroeid met bomen. Blaine rent als een speer weg, het lijkt net of een haan op de grond liep, ze krijgt hem in haar neus, hij vliegt nog niet weg en Blaine (volgens mij) rent er op af of rent hem achterna. In ieder geval, later hoor ik hem kokken. Een klucht Patrijzen vliegt ook nog op.
June
Zij heeft het helemaal gehad en heel langzaam komt ze aangelopen, ze kan niet meer. Het lijkt wel of ze wat dovig is ook. Ze reageerde eerder helemaal niet op mijn fluit toen ik wilde laten weten waar ik was, ze zocht mij. En ze was weer misselijk vanmorgen, later was het over.