Zondag 16 oktober
Even wat anders
We gaan niet naar de Bavo, even wat anders hoor, we rijden naar Zwaanshoek. Dit zal lastig worden met Maddy aan de lijn en deze geweldige omgeving. Ik kom eigenlijk geen hond tegen en het gaat best aardig, al is het vermoeiend lopen met een Maddy aan de lange lijn. Soms krijg ik haar niet mee, want dan staat ze stil voor June en zij springt er bovenop. Zucht. Maddy blijft maar loops, dus naar de jachttraining kan echt niet. We lopen de brug over naar de andere kant van dit mooie natuurgebied. Nadeel het fietspad en niet echt een wandelpad. We lopen daarom maar over het gras en door de bosjes.
’s Middags gaan we gewoon naar de duinen, altijd leuk.
Maandag 17 oktober
Plekje ingepikt
Weer wordt het Zwaanshoek, ik verwacht geen auto op het parkeerterrein, maar dat valt tegen. Blijkt er een jachtclubje te trainen op het veld waar ik wat oefeningen wil doen. Zucht. Die oefeningen kan ik wel vergeten dus. Maddy moet nog steeds aan de lijn. Hoe loop ik met 3 honden aan de lijn langs een auto waar een reu voorligt, met een loopse teef. Een hele uitdaging en ik laat de riem van Maddy en Blaine onder de buik lopen, anders hou ik ze niet.
Het wordt een rustig weekje, geen GG-training en geen jachttraining, allemaal vanwege de herfstvakantie.
Dinsdag 18 oktober
Maddy blijft loops, ik weet het zeker. Morgen is de 21e dag! Ze bloedt nog steeds en blijft zich aanbieden bij June. We zijn geen reu tegengekomen, dus ik weet niet hoe ze daarop reageerd. Arme Maddy. Hoe zal het met Suzy zijn? Zij is nu ook ruim 1 1/2 week loops?
Woensdag 19 oktober
Nee hè
Blaine en ik hebben geen training en we rijden daarom naar Zwaanshoek. Weer staan er auto’s, is er nu weer een jachtclubje actief? Er komen steeds meer auto’s en later zie ik inderdaad een clubje in het groen staan, op weg naar een plek om te trainen. Hè ik vind het helemaal niet leuk, ik was hier het eerst!!!
Wind en regen
Het is slecht weer, harde wind en veel regen. Vooral in het begin van de wandeling, later gaat het wel. Ik kom twee voorjagers tegen met hun honden. Eén is een reu en hij gaat meteen naar Maddy. “Ze is loops”, zeg ik tegen de baas, want zijn hond vindt Maddy heel leuk. De reu loopt mee en de baas blijft roepen, zucht. Na een tijdje blijf ik stilstaan, dit schiet niet op. Ik kijk achterom, ten teken van ‘doe hier iets aan, ze loopt niet voor niets aan de lijn’. Mijn hond vindt haar wel heel leuk”, zegt de baas. “Ja, ik zei net al dat ze loops is”. “Oh dat heb ik niet verstaan”. Gelukkig lijnt hij zijn hond aan. En ik weet dat Maddy de reuen weer afsnauwt, want dat kreeg de Retriever, een ouderwetse pittige snauw. Zal ik Maddy loslaten? Vind het moeilijk hoor. Toch doe ik het, waar ik denk dat het aardig veilig is. Ik hoef niet te vertellen dat ze mij heel dankbaar is….. We lopen nog even door en gaan de brug over, aan de andere kant van de drie Merenweg kunnen de honden nog even de omgeving verkennen, met dit weer is het toch niet druk. Maddy is braaf en blijft redelijk in de buurt.
De zon
Gelukkig schijnt ie uitbundig ’s middags. We nemen het pad tussen de bosjes en een duintop in, een favoriet van onze honden. Het gaat weer mis. Blaine heeft haar speeltje en rent de bosjes in, ze blijft een tijdje weg en dan weet ik het al. Het speeltje is weg als ze weer tevoorschijn komt en dat is ook zo. Kunnen we weer zoeken, onmogelijke taak met al die gekleurde bladeren, zie dan maar eens een rode gedraaide rubberen stok te vinden. Shit, shit, shit.
Een uur is lang, heel lang
Maddy is aan de lijn en ze wil zo graag rennen, zal ik? Ik laat haar los en meteen is ze weg. Ik hou haar in de gaten en zie dat ze al weer aan het graven is, wanneer ik bijna bij haar ben gaat ze weg. Het is hetzelfde liedje, weer zie ik haar, ben ik er bijna, dan is Maddy weer weg. De loopsheid is nog niet over, vanmorgen bloedde ze best nog wel. Ik zoek, de honden zoeken, Ella zoekt, geen Maddy. Een kwartier gaat voorbij, een half uur gaat voorbij, 3 kwartier, het gaat bijna schemeren en ik word een beetje wanhopig. Ze komt altijd weer terug, maar het kan natuurlijk ook een keer a
nders aflopen. We lopen langs het fietspad, hier zijn veel konijnenholen. Ik hoor en zie niets. Ella, Blaine, June en ik lopen weer naar het beginpunt. Blaine is aan de riem, June helpt mee zoeken, vaak met succes. “Wat nu?”, vraag ik aan Ella. Zij weet het ook niet natuurlijk. Ineens rent June weer de bosjes in, snel en recht vooruit. Ik hou het in de gaten, Ella gaat die kant op en ik volg later. En ineens komt ze aangerend Maddy, ik omarm haar en ben zo blij. Dank zij June.
Donderdag 2o oktober
Bronstijd
In de Bavo hoor ik ’s morgens de bok burlen, mooi geluid en de honden vinden het raar. Ik laat Maddy los, maar de enige honden die we tegenkomen, waarvan één een favoriet is, mag meteen op haar duiken. Shit!! Ineens herinner ik het mij weer: “hij is gecastreerd hè”, vraag ik. “Ja”, krijg ik als antwoord, pff.
Tuinman
Maddy mag even los in de duinen en dat moet gevierd worden met graven. Vanaf het wandelpad hoor ik hoe ze met grofgeweld de sruiken ontwortelt. We laten haar even haar gang gaan en dan besluit Ella om haar te halen. Ze is zo sterk, ik zie vanuit de verte dat ik moet helpen, Ella krijgt het niet alleen voor elkaar en straks rent ze er weer vandoor. Samen staan we sterk toch.
Er komt geen einde aan…..
Maddy blijft wel heel lang loops en ze loopt al ruim 1 1/1 week aan de lijn. Niet fijn voor haar, maar ook niet voor ons. Wegens de hersft vakantie zijn er geen trainingen van de week. Het speeltje was weer kwijt en is weer terecht. Blaine heeft voor het eerst achter één of meerdere reeën gerend. Gelukkig is ze vrij snel terug.
June
Vanaf vandaag krijgt June geen carprodyl meer, het heeft zijn werk gedaan, ze staat weer veel beter op, loopt beter en is een stuk uitgelater.
Vrijdag 21 oktober
In de bavo is Maddy heel uitgelaten, ze mag los van mij en daar is ze natuurlijk heel blij mee. June mag nog steeds op haar springen, ze rennen en spelen zelfs.
Plastic zak
In het gras ligt het, Blaine gaat er naar toe en het wordt helemaal besnuffelt en onderzocht, heel grondig. Maddy gaat er naar toe en snuffelt even. Dan gaat June er naar toe, snuffelt en piest er overheen……
Waarschuwing
Maddy mag pas los wanneer we op het oorlogspad in de duinen lopen. Ik spreek Maddy heel streng toe: “denk er om, je bent heel braaf, denk er om hoor”, ze kijkt me heel onschuldig aan. Het heeft geholpen, want ze is heel braaf. Ze heeft gerend, is weggeweest, heeft konijnen gezocht, ook bij hun thuis, dat weet ik zeker. We hoefen haar niet te zoeken of te halen, Maddy komt zelf naar ons toe, een paar keer wel. Zo is ze heel braaf en wat scheelt dit aan tijd! Honden komen we gelukkig niet tegen.
June
Helaas moest June er vannacht een paar keer uit en had weer dunne ontlasting, aan het lichtverteerbaar voer maar weer. In november moeten we voor de entingen naar de dierenarts en dit zal ik toch bespreken, het is te vaak nu. Blaine is ook niet lekker, zie dagboek Blaine.
Zaterdag 22 oktober
June
Ze hoeft niet meer naar buiten vannacht. Maar ’s morgens blijft ze gras eten, haar buik rommelt en dat betekent dat ze misselijk is. Blaine geef ik finidiar en dat geef ik June ook straks.
Mijn trainingsveldje is echt weg
Ja hoor weer traint er een jachtclubje hier in Zwaanshoek. Trainen op mijn veldje kan ik wel vergeten voorlopig, op zijn zachts gezegd baal ik daar enorm van.
Fazanten
Ik laat Maddy grotendeels los, we komen geen hond tegen en ja als Maddy los is dan zijn er weer fazanten. Maddy vindt ze wel en sleept Blaine en June ook mee op haar speurtocht, ik heb er wel 7 geteld. Ook June heeft voorgestaan, ze heeft er weer echt zin in. June was altijd heer en meester met het zoeken, vinden en voorstaan van fazanten. Met haar lange neus wist zij ze op grote afstand te vinden. Haar motivatie is stukken minder geworden, maar Maddy is een waardige opvolger. Zij jaagt wel anders, zij heeft niet zo’n lange neus en heeft een lagere kophouding, June had een mooie hoge kophouding, ik vind dat het mooist. Bij Blaine zie ik ook een hogere kophouding.
Zoeken
In de duinen gaat het goed, totdat ik de fout maak om Maddy nog even te laten gaan, tot ontsteltenis van Ella. Fout, want we moeten weer zoeken, het is al 18.30 uur. Gelukkig vindt Ella haar, voordat de schemer helemaal inzet. Ik denk niet dat ze gaan klieren vanavond laat.