Zondag 4 september
KNJV-proef
Met Sandra en Puk heb ik afgesproken om een SJP (standaard Jacht Proef, voorheen KNJV-proef) te bekijken in Heerle in Brabant. Vandaag is het van de Weimaraner Vereniging en wat is er nu leuker om al die Weims in actie te zien. Al kunnen we niet alle proeven zien. We zijn rond 11.00 uur in Heerle, ik ben alleen en heb Maddy en Blaine bij me. Nu nog uitstappen met twee honden die hyper zijn, dat gaat niet helemaal goed. Sandra en Puk hebben al vanaf het begin jachttraining en GG-training en ze vindt het belangrijk voor Puk dat hij dit ook een keer meemaakt. En dat is ook zo, sommige honden kunnen toch anders reageren op al die honden, de spanning, al die rare mensen in het groen, het wild, het schieten. Puk is totaal niet onder de indruk van het geheel, ook niet van het schieten. Dit had ik al eerder bij de oefendag meegemaakt met Blaine. Er heerst een vrij ontspannen sfeer en het is niet druk, terwijl er bij andere KNJV verenigingen wel 90 honden kunnen meedoen.
Mooi hondenwerk
Volgen en vooruit sturen kunnen we goed zien, apport uit water ook, markeren en apport over water. Van helper Wim, bij het over water, mogen we mee naar de overkant van het water om te kijken hoe de Weims werken wanneer ze uit het water komen, de eend zoeken, pakken en weer terugzwemmen. Maar we moeten wel even onze honden kwijt. Maddy en Blaine heb ik aan Nicole gegeven en ben snel weggelopen ha ha. Sandra vindt een vrijwilliger, een grote man die zo’n sterke reu wel aan kan. Zo dit valt hem zwaar tegen, vertelt hij na afloop. “Wat is deze hond sterk”. Wel horen we later wanneer we op onze post staan Puk piepen, goede oefening voor hem zullen we maar zeggen. Dit heb ik nog nooit meegemaakt, voor Sandra ook zo super om te zien. Toevallig zien we net een aantal goede honden in actie. Sandra mag ook een paar eenden neerleggen, nog nooit een eend gepakt hè. Het is goed te zien hoe de ene hond meteen wind pakt en de eend ruikt en pakt. Een ander zoekt een gedeelte van het bos af om wind te pakken. Echt onwijs gaaf, dank je wel Wim.
Aanlegproef Veldwerk
De Slowaken Vereniging heeft een aanlegproef veldwerk met wat proefjes. Wellicht iets voor Blaine en Puk ook.
De A-proef
Sandra wil dit graag zien en is onder de indruk, er zit ook een hele goede hond bij. “Dit lijkt me ook wel wat”, zegt Sandra. Altijd leuk om ambities te hebben, waardeer ik zeer. Alleen nog even oefenen. Persoonlijk trekt de A-proef mij minder en Maddy vindt het helemaal niets.
Ik vond het erg leuk, Sandra ook gelukkig en heb genoten van Puk, wat een pracht hond, een ondeugd en een lieverd. Zij kreeg veel complimentjes. Ik hoor nog een eigenaardigheidje van Puk. Hij steekt zijn hoofd graag onder water…..
Maandag 5 september
We gaan naar Nieuw-Vennep
Blaine en Maddy zijn al snel vooruit gegaan en ik zie ze niet meer. Ineens zie ik iemand voorstaan, het is Blaine! Prachtig, overtuigend, voor het eerst dat ik het zie, staat ze voor. Super trots ben ik op haar.
Het gaat niet goed met pa
Het is verder een rotdag en zo zal het nog wel even blijven. Het komt erop neer dat Wil waarschijnlijk weer één of twee TIA’s heeft gehad en niet meer mag rijden, fietsen en met de honden kan. Dat wordt heel veel lopen Liaan.
Dinsdag 6 september
Gelukkig gaat het lopen bij Wil wat beter, maar zijn lichaam heeft een flinke klap gehad, zo ook zijn hoofd, figuurlijk hè. Ik loop ’s morgens met de honden in de Bavo. Bah, ik vind er niets aan hier op dit tijdstip, veel te druk met te drukke honden. We komen een vals blaffende hond aan de riem tegen, zijn maatje vindt het ook nodig om te grommen. Mijn honden hebben zoiets van ‘wat moet je’ en laten ook hun spierballen zien, vooral Maddy. En dat op de vroege ochtend. Ik ga dit morgen anders doen. Helaas loop ik hier ’s middags weer, want vanavond hebben we GG-training. Ik loop alleen, Ella durft mijn vader niet alleen te laten. Zie ook dagboek Blaine.
Woensdag 7 september
Ik ga naar de duinen met de drie honden, zo die rennen! Vooral Maddy en Blaine. Ze rent aardig mee die kleine, wel merk ik dat ze sneller moe wordt. Helaas kan ik niet al te lang weg, omdat ik naar het ziekenhuis moet. Het is een druk dagje en voor de honden wordt het ’s middags de Bavo. Ella durft het weer aan om mee te lopen. Wil heeft goede momenten, maar slaapt veel, lopen gaat echt een stuk beter, maar de straat gaat hij nog niet op.
Gras
June doet niets anders dan gras eten ’s morgens, thuis wil ze ook niet eten. Gelukkig tussen de middag wel.
Donderdag 8 september
Ik durf het weer aan om voor mijn werk naar de duinen te gaan. Maddy neemt me in de maling, ja weer. Ze weet dat ik haar aan wil lijnen en gaat er steeds vandoor, ik moet naar mijn werk Maddy!!!!!! Het is best warm, te warm voor de duinen en we doen een rondje Bavo.
Vrijdag 9 september
Misselijk
Stuivertje wisselen. Nu wil Blaine niet eten na het wandelen, wanneer ik ontbijt moet ze overgeven en duw ik haar naar buiten. Veel gras komt eruit. We gaan toch weer naar de Bavo en ik loop vroeger en hoop dat het minder druk is. Ik kom weer die vals aan de lijn lopende hond tegen, maar nu kan ik hem ontwijken en gaat het goed. Maddy hoeft zich niet zo te bewijzen.
Waar is hij?
De twee keer dat ik ’s morgens naar de Bavo ben gegaan kom ik mannen op leeftijd tegen die indirect vragen waar pa is. De ene vraagt: “is hij er niet”?, “nee hij is niet lekker” en loop door. Een ander vraagt: “is hij nog naar de dokter geweest”. “Ja hoor”, antwoord ik. “Ja want hij liep zo voorover”. Toevallig weet ik van mijn moeder dat hij mijn vader had vertelt dat er pillen voor zijn bij de dokter. Was het maar zo simpel, domme opmerkingen.
Zaterdag 10 september
Pa is een stuk opgeknapt, lopen etc. gaat best goed. Maar hij is er nog niet hoor.
Fazanten
Ja hoor ze zijn er weer, twee nesten komen we tegen en ze kunnen goed vliegen. Het laatste nest is al weg eer de honden ze überhaupt kunnen ruiken. Dit gebeurt wel bij het eerste en derde nest, zo geweldig om te zien en de lol die Blaine ook heeft. Ze hebben toch weer veel lol in Nieuw-Vennep, ook June!
Eigenwijs
Zelfs na anderhalf uur rennen heeft Maddy er nog geen genoeg van en gaat ze er vandoor wanneer ik haar wil aanlijnen. Madam ruikt nog iets aan de overkant van het fietspad. Grr.
Wedstrijd seizoen
Is volop aan de gang, helaas nog zonder succes van mijn trainingsgroepje. Ze willen allemaal de A-proef doen, maar ja dan moet je wel eerst de B halen en niet op een C-onderdeel – zoals het afliggen en blijven – eruit vliegen. De trainer gaat wel voor de A op, maar redt het helaas niet met zijn Heidewachtel.
Trainen
Morgen voor het eerst sinds lange tijd weer trainen met Maddy, ze krijgt nog één kans. Maar wel eerst ook met de andere twee lopen, zucht. Daarom is het nu de hoogste tijd om naar bed te gaan.