Zondag 28 augustus

We rijden naar Nootdorp, zie dagboek Blaine, naar de Dobbeplas. Tijd niet geweest, het is er leuk, alleen het wandelgebied is in de zomer niet zo groot. Fazanten zijn hier ook, alleen vandaag onvindbaar. Maddy kan ook geen haas vinden… Blaine zwemt, Maddy pootje baadt en verder zijn de honden vooral veel weg, Blaine ook. Bij het zwemvijver zijn best wat honden, alle rassen en maten. Op de terugweg is er een mini Bullteriër die totaal niet naar zijn baas luistert, gaat dit wel goed? twijfel ik, gelukkig wel, het is een vriendelijke hond. Het is welletjes geweest en de honden protesteren niet, Blaine heeft even de neiging om weg te lopen, alleen krijgt ze de kans niet.

’s middags doen we het rustig aan en lopen een kort rondje Bavo.

Spelen met veel geluid

Dat kan niet als het al 23.00 uur geweest is. Maar standaard als ik naar beneden kom, gaat Blaine alvast op de bank liggen en Maddy komt uit de mand om een speeltje te pakken en daagt Blaine uit. Wanneer ze erg moe zijn blijven ze slapen. Ik moet ze af en toe uit elkaar halen, wanneer ze erg verbaal worden. Ik krijg er wel steeds meer vat op. Het leukst is het als ze lekker rustig aan het spelen zijn. Blaine op haar rug en Maddy er naast beide met hetzelfde speeltje spelen. Maddy is nog net zo’n kind en Blaine een baby. Op een gegeven moment is het klaar en is er rust in de kamer.

Maandag 29 augustus

Het is weer zo’n dag

Ik moet wat afgeven in het ziekenhuis in Leiden. “Waarom slaan we niet twee vliegen in één klap”, zegt Ella. “We kunnen het toch vanmiddag afgeven en meteen in de omgeving wandelen”. Goed idee en we besluiten om naar park Cronesteyn te gaan. Navigatie aan, want hoe rij ik van het Diac naar Cronesteyn? Geen idee, het ligt aan de andere kant van de stad. De navi stuurt me door de stad naar de andere kant, grr. Na 20 minuten zijn we er. Ik trek snel een andere broek aan en mijn bodywarmer. Oh, mijn schoenen, ik ben mijn loopschoenen vergeten. De schoenen die ik aan heb zijn nieuw en ik merkte net al dat ik daar niet lang op kan lopen. Wat nu? Ik loop wel met blote voeten. Vreselijk vind ik dat, al die viezigheid op de paden en gras, behalve op het strand natuurlijk. Het is bijna niet te doen met die steentjes. Ella en ik hebben afgesproken dat we halverwege ruilen, zij op blote voeten en ik haar schoenen. Zo wat een verschil en Ella zegt dat ze niet veel last heeft van de paden en de steentjes. Ze is natuurlijk veel harder dan ik of zegt ze het om mij te plezieren?

Hoe gaat het met de honden?

Heel goed,  June herkent het nog van de vele watersessies die we hier gehad hebben. Ze vindt het helemaal leuk. Maddy is meteen weg en Blaine heeft het ook enorm naar haar zin. Zij is hier nog niet geweest. Helaas is het vlotje weg, dit had een mooie oefening voor Blaine  kunnen zijn. Via een kabeltouw kun je het vlot naar de overkant van het water trekken naar een mooi eiland met veel fazanten en patrijzen. Alleen staat er bij een andere ingang via een bruggetje ‘verboden voor honden’. Gelukkig vinden de honden de fazanten zelf wel, gewoon bij het pad langs het water.

Wat is hier aan de hand?

Er is hier iets geweest, er wordt opgeruimd, er staan auto’s, toiletten, stro etc. Even later lees ik ‘wildernis festival’, met kamerplantenbakken om het te onderstrepen. Raar!!

Dinsdag 30 augustus

We gaan weer naar cursus!! Zie dagboek Blaine.

Woensdag 31 augustus

We krijgen tijdens onze wandeling op de Bavo een waarschuwing dat er een vervelende man rond loopt met een nog vervelender hond. Een Staffordshire Terriër met een grijze kleur, hij heeft al verschillende keren een hond gegrepen. Ella en ik lopen meteen niet lekker meer.

Donderdag 1 september

Blaine is 10 maanden, het gaat hard!

Vrijdag 2 september

Voor het eerst sinds de duinen weer open zijn gaan Ella en ik met de drie honden naar het gedeelte van de duinen waar we veel lopen. Met June en Maddy ben ik helemaal nog niet geweest, ook omdat het steeds warm was. Met Blaine ben ik wel een paar keer geweest voor de prikkeldraadtraining. Gelukkig staat hier weinig prikkeldraad, alleen langs de zeereep. Eén keer komt Blaine er te dichtbij en mijn “kijk uit” waarschuwt haar. Blaine rent veel achter Maddy aan, ook de begroeing in. Ze hebben het geweldig naar hun zin, Maddy is best braaf en luistert aardig goed. Ik merk wel dat Blaine wat minder luistert, als ik iets zeg dat ze moet doen, dan moet ze het ook doen, ook al duurt het iets langer. Ze zit nu toch in een wat lastiger fase.

Zalmolie

Het is binnen, de zalmolie van Henne. Alleen kan ik niet merken dat ze dit nu erg lekker vindt. Blaine eet gewoon langzaam, ze kauwt de brokjes ook. Bij de andere honden heb ik het idee dat ze zo doorgeslikt worden.

Zaterdag 3 september

Maddy, Blaine en ik rijden naar Haarlem. Die stomme navi stuurt ons door noord Haarlem, stom ding. Geef mij TomTom maar. Ik kwam hier heel vaak met June voor het leren voorstaan met fazanten, het wemelde ervan. Nu zijn de bosschages waar de fazanten zitten erg begroeid en onbegaanbaar met veel stekelbosjes. Ze gaan er wel in als ze denken dat het er interessant is. Helaas vinden de honden geen fazanten, wel horen ze een haan tokke, maar die zit bij het zuiverings gedeeltje en daar kunnen ze niet komen. Die kopjes van de honden, ‘waar zit dat kreng’. Blaine weet echt wel wat ze aan het doen is en heeft het druk en is zeer geïnteresseerd. Loopt veel met Maddy mee, maar gaat ook alleen. Het is best warm en Maddy en Blaine hebben behoeft aan water, later vinden ze een mooie plek waar ze in het water kunnen stappen en die wordt met beide handen gepakt. Blaine zwemt meteen en Maddy gaat niet zo diep. Wel als ik Blaine vasthoudt, ik gooi het rubberen speeltje in het water en zwemmend haalt ze het op. Na 1 1/2 uur hebben we het alledrie wel gehad en lopen richting de auto, ik heb de honden niet meer gehoord, uitgeteld en uitgestrekt slapen ze in de achterbak. De navi zet ik wel aan, maar ik ga de richting uit die ik wil.

Morgen met Puk en Sandra naar de WSJ SJP proef in Heerle. Sandra wil graag een keer kijken en ik ga graag mee, is voor Blaine ook goed.