Zondag 1 februari
Onderweg
hebben we regen, maar gedurende de les is het gelukkig droog. We horen dat we helemaal achterin de duinen gaan trainen en Marcel gaat het anders doen. Hij wil toch meer grip op de groep en wanneer het in tweeën gesplitst wordt tijdens de les heeft hij het idee dat hij niet alles meekrijgt. Daar valt wat voor te zeggen natuurlijk, maar toch vind ik het jammer, ik vond het wel afwisselend met twee trainers. Ook was Marcel ten gehore gekomen dat we zo lang moesten wachten, dat de groep(en) erg groot was en dat we weinig deden. Dat was ook zo, al is de groep vandaag ook groot en moeten we ook best wachten. Toch probeert de trainer dit op te lossen door steeds een opdracht erbij te doen, zodat iedereen aan de gang blijft, dit lukt ten delen. In vergelijking met vorige week doen we veel meer. Hoe gaat het verder?
Zeer pootje
Maddy loopt echt weer mank, wat is dat toch? is het toch een spierblessure? Tijdens de training en lijnen lopen, rent Maddy ook echt op het zand naast het pad, dit kiest ze bewust uit. Na de training probeer ik thuis toch weer in de voetzool te kijken, de voeten zijn mooi schoon. Er zit een doorn, ik probeer het eruit te krijgen maar dat lukt niet erg, het zit te diep. Nu zit Maddy met een gaatje in haar voetzool en een doorn. Vanavond nogmaals proberen. June gaat mee met de middagwandeling en we laten haar ook los, we zien niets meer. Wel heeft Wil voor de zekerheid een klein rondje gelopen vanmorgen en ze heeft geen pijnstilling meer gehad.
Hebbes
Na veel gepeuter met naald en pincet heb ik het kreng – de doorn – eindelijk verwijderd. Nu maar hopen dat dit echt het probleem was.
Maandag 2 februari
En Maddy loopt niet meer mank, de boosdoener is verdwenen. Het is een hondenloze dag voor mij. Geen wandeling met de honden en dat gebeurt vrijwel nooit. Vanmorgen moet ik naar het ziekenhuis in Nijmegen samen met mijn schoonzusje, want ik mag niet terug rijden. Ik krijg een een zenuwblokkade, hopelijk helpt het beter dan een half jaar geleden. De rest van de dag is het uitrusten en bijkomen op de bank. Wil heeft een drukke dag, ’s morgens en ’s middags met de honden. Gelukkig kan hij ’s middags met de auto. June ligt bij me op de bank en wil niet mee. Wanneer Wil met de autosleutels rammelt stapt ze toch van de bank af, met de auto wil ze wel. De verwende boef. Na de wandeling word ik bijna besprongen door Maddy, elke keer rent ze weer naar me toe. June is ook blij, maar het eten is echt belangrijker.
Dinsdag 2 februari
Spruit
Ella laat per ongeluk een spruit op de grond vallen. De honden zien het en gaan kijken wat voor een gek ding het is. Hmm je kan het eten! Maddy wil het pakken, maar June is haar voor. June neemt het mee naar haar mand. Daar rolt het weer op de grond, ze vindt er natuurlijk niets aan, maar ja ze wil ook niet dat Maddy het pikt. Dan pakt ze het toch weer en eet het met lange tanden op. Nu laat Ella weer een spruit vallen, expres, en die eet Maddy op. Maar of ze het nu zo lekker vindt?
‘Middags ga ik toch wandelen met de honden, rustig aan en het gaat best aardig, ik moet toch uitproberen hoe het lopen weer gaat.
Donderdag 4 februari
Aanval
Zomaar ‘out of nowhere’ worden June en Maddy aangevallen door twee boxers. Ze lopen gewoon bij Wil, want hij wil met ze het fietspad oversteken. Met een noodvaart rennen ze op onze honden af en vooral June is het slachtoffer. Wil ziet bloed, maar kan niet vinden waar vandaan. Tuurlijk zien Ella en ik het wel later thuis. In haar oor aan de binnenkant zit een sneetje, tussen haar teen zit een wondje en een schaafwond aan haar onderpoot. Het valt gelukkig mee, ik wil details horen, maar die moet ik eruit trekken. June ging er ook tegenin en ze viel om, “ja maar hoe dan?” vraag ik. Maar veel meer krijg ik niet te horen, wel dat de Boxers flink afgestraft werden door de baas.
Thuis worden de wonden schoongemaakt met Dettol en ik doe er Acedermzalf op. Eén voordeel ze kan het van haar oor niet afhalen. Het was koud in de duinen en nu ligt ze lekker onder een kleedje in haar mand. Onder toeziend oog van Maddy natuurlijk.
’s Middags liggen er nog restjes sneeuw, het zal best heel glad zijn morgen wanneer dit allemaal opgevroren is. Gelukkig heeft June nergens last van en loopt en rent gewoon mee.
Vrijdag 6 februari
Een klein rondje wandelen in de duinen, niet lang, morgen een show en Maddy moet een beetje fit zijn. Vergeet het maar, madam moet weer zo nodig graven en is helemaal niet van plan om er snel mee op te houden. We lopen een klein rondje maar door Maddy zijn we toch een tijdje weg.
Zaterdag 7 februari
Show Eindhoven
Maddy wordt eerste in de Open Klasse met een Uitmuntend, maar tijdens de verkiezing van beste teef redt ze het niet. Geen punt of kwart punt voor Maddy en (nog) geen Nederlands Kampioen. Groningen?
Wel feliciteer ik Nicole en Noah van harte met het behalen van het Reserve CAC. Knap gedaan.