Oefendag SJP 2016 Blaine

Zaterdag 6 augustus

Hoe staat Blaine ervoor? Ik heb voor één KNJV proef ingeschreven, kan ze het aan of niet? Dit is de ideale dag om dat te testen. Ook is het goed voor Blaine om kennis te maken met zo’n groep jachtlui, het schieten, vreemde mensen, honden en omgeving. Dit alles is een enorme ervaring voor d
e jonge hond die Blaine is. Ik merk meteen al dat ze totaal niet onder de indruk is, hé grijze honden denkt ze, leuk. Maar ze zijn niet allemaal leuk, ze kunnen best een snauw krijgen, van één teef heeft ze dat gehad. Ik vraag me ook af of ik Blaine van te voren goed moet uitlaten? Bij Maddy e
n June was dat niet echt nodig. Bij Blaine wel hoor, zo vol met energie! En wat denk je dat het eerste onderdeel is? Aangelijnd en los volgen, druk vol energie en dan volgen.

Vriendin

Leuk Nicole en Noah zijn er ook, No
ah is bijna 3 jaar en Nicole wil graag een B-diploma halen. Ze heeft er voor gezorgd dat ik nu bij Nicole in de groep zit, des te leuker. Het nichtje van Nicole komt ook even kijken met haar Weimaraner pupje, wat een lieverd en zo rustig!

Volgen

Oh wat een energie heeft Blaine, ik heb haar niet uitgelaten vanmorgen en dat wordt me nu bestraft. Ik begin met volgen en het gras wordt helemaal besnuffelt
, ik corrigeer te veel en praat te veel. Worst, mijn stem, niets helpt. Nu moet ik haar losmaken en weer hetzelfde parcours lopen voor het los volgen. Een achtje wil zeggen: een stok in het midden, het beginpunt. Twee stokken voor het beginpunt, één schuin rechts voor en één links schuin voor. Hetzelfde geldt voor twee stokken achter het beginpunt, schuin rechts en schuin links. Het betekent eigenlijk dat men wil zien, een binnenbocht en een buitenbocht. Ik was er al bang voor, zodra de riem afgaat is Blaine er vandoor. ‘Ha’, denkt ze ‘eindelijk los’. Maar dit is niet de bedoeling Blaine, we moeten nog een rondje volgen. Aan de riem volgen was al niets en dit is helemaal slecht, toch weet ik aan het einde haar aandacht te trekken, alleen veel te laat. Een dikke 0.

Vooruit

Dit
volgt altijd na het volgen. Blaine is één en al aandacht, zij wil wel even rennen. Ik geef een ‘vooruit’ en weg is ze, ze rent goed vooruit. Ozp grote afstand – normaal had de keurmeester allang gezegt roep haar maar –
blijft ze staan en snuffelt, wanneer ze naar me kijkt roep ik: “vooruit” en dat doet ze, Blaine draait zich om en rent verder. ‘Mag ik haar nu eindelijk roepen’, denk ik. En ja hoor: “roep haar maar”, zegt de keurmeester. Ik roep haar naam en meteen fluit ik, Blaine draait zich om en met een noodvaart – zo snel dat ik denk die rent me finaal ondersteboven –
rent ze naar me toe. Ze springt tegen me aan en ik blijf staan. Ik vind dit zo knap van zo’n jonge hond, meteen omdraaien en komen. De keurmeester denkt er anders over: “een 6”. “Ja?”, zeg ik tegen hem met verontwaardiging. Hij weet dat ze net 9 maanden is, tuurlijk ze is enthousiast en w
ild, maar wat wil je. “Ze rent als een speer weg – Maddy rent niet zo weg hoor
(een kleine sneer) – en meteen komt ze terug”, werp ik nog tegen. Ik vind het op zijn minst een 7 maar goed, we houden er maar over op.

Eend uit water

Blaine zit naast me, riem lichtjes voor haar zodat ze niet inspringt. Het schot klinkt, de eend wordt in het water gegooid, ik zeg “apport” en ze stapt het water in. Dit is me nog nooit zo makkelijk gelukt dat een hond die ik train met 9 maanden het water in stapt. Super. Later zeg ik tegen keurmeester Fred: “valt je niets iets op?”, “hmm wat dan antwoord hij”. “Ze zwemt”, “ja dat is waar, wat goed zeg”, antwoord Fred. Wanneer Blaine uit het water komt, wil ik haar opvangen, dit lukt niet het is te breed. Waar ik bang v
oor was gebeurt, Blaine gaat fijn met eend ererondjes lopen. Ze gooit de eend neer, loopt weer, ik ga er naar toe en dan kan ik het aanpakken. Eén ding pleit voor haar, ze is niet hard in de bek, aan de eend mankeert niets. Het is wel een 0. Geeft niet, ze heeft de eend super gehaald, alleen de afwerking daar moet hard aan gewerkt worden.

Verloren zoek

Blaine gaat als een speer weg, ze loopt hele mooie slagen op de wind in het bos. Ik kan het zien en het is echt genieten, dit heb ik nog niet van haar gezien. Tuurlijk oefen ik, vooral toen ze een pupje was, dat ze het bos goed
moet afzoeken met slagen en dit is het resultaat. Prachtig. Blaine rent naar een heuvel, ze volgt sporen van andere honden en valplekken. Ze blijft er hangen, ligt de eend daar of moet ze toch verder? Ze rent verder en helaas kan ik het niet meer zien, maar de keurmeester wel. Hij vertelt later dat ze de wind haalt en weer mooie slagen maakt en zo bij de eend komt. Het wachten duurt altijd lang, vooral als je niets meer ziet en er geen invloed op hebt. Ah daar komt ze, met eend? Jazeker met eend en ze geeft het prachtig af, niet meteen zittend, maar wel na het afgeven. De keurmeester is er onderste boven van en Blaine krijgt een 9. Voor mij kan de dag niet meer stuk.

Kort apport konijn

Blaine rent er heen, snuffelt en likt en snuffelt. Ik geef het commando apport en vast en eindelijk pakt ze het konijn. Ze laat het vallen, likt weer, ik ga er naar toe en ze pakt het weer, laat het weer vallen, enz. Nee dit wordt ‘em niet. Een dikke
0.

Afliggen

Ik leg Blaine neer en zeg
“blijf”, ik loop weg en ga daar staan wat de keurmeester vantevoren aangaf. Ik ben net een seconde weg of Blaine staat al op, nee hè. Ik probeer het nog een keer, maar het he
eft geen zin, weer komt ze achter me aan. Ik wist wel dat dit heel moeilijk zou worden. Het is moeilijk voor te stellen, maar het liefst wil Blaine me in haar buurt. Een 0.

Markeren

Blaine markeert heel mooi. Wel is er enige discusie of ik nu een lijnte los voor haar hals mag houden of niet. “Ik heb het bij June alijd zo gedaan” werp ik tegen. Er
wordt even overlegd en inderdaad dit mag. Als een speer en in een rechte streep rent ze naar de eend, pakt het en komt terug. Zonder de eend te laten vallen rent ze naar me toe. Wel moeten er een paar ererondjes gelopen worden, de eend mag gezien worden. Helaas is dit niet de bedoeling en het levert een 0 op. Waarom vind ik dit niet erg? Blaine pakt meteen de eend en markeert prima, dit is geweldig. De afwerking komt wel. Er zijn veel honden die niet eens de eend pakken……

Over water

Wat doe ik? ga ik op zeker of doe ik gewoon de oefening? Het water is heel breed, zo’n breed water heeft Blaine nog nooit overgezwommen. Ik ga op zeker en we maken er een oefening van. Dit betekent dat de eend aan de overka
nt opgegooid wordt en ze ziet het vallen. Dit is een hele goede reden voor Blaine om over te zwemmen. Hoe hoort het? Ik stuur Blaine over water en aan de overkant roep ik: “zoek apport”. Blaine ziet de eend niet, het ergste kan zijn dat ze geen reden weet om over te zwemmen. De eend wordt aan de overkant van het brede water omhoog gegooid, ik wacht even, laat de riem slippen en ik zeg: “vooruit”. Blaine stapt zonder aarzelen het water in en zwemt het brede water over, zo mooi en super. Ze pakt de eend, geen getreuzel niets. Op mijn commando: “hier”, zwemt Blaine terug. En we hebben weer het bekende ererondje. Super gedaan, heel heel trots. Dit heeft bij mij niet één hond gedaan, zeker niet op zo’n jonge leeftijd.

Conclusie

De proef heb ik niet gehaald, die illusie had ik ook niet. Blaine blijft niet eens uit zicht liggen. Het was echt een oefendag. Hoe gaat Blaine om met al die mensen en honden, al die groene kleren, spanning, schieten, heel belangrijk allemaal. Blaine was heel vrij en open, druk ook. Ze moet eerst goed ui
tgelaten worden!! Ik heb van haar genoten en de andere mensen ook. Vooral de fotograaf van de Vereniging. Mijn bedoeling was om alleen de C-onderdelen te doen, maar ik heb de B-onderdelen ook gedaan en dat ging nog het best.