April 2012

Maandag 30 april

Steenbergen

Op koninginnendag wordt traditie getrouw de laatste veldwedstrijd georganiseerd door de Weimaraner Vereniging. Ik had ook makkelijk mee kunnen doen, maar ik heb er helemaal niet aan gedacht door alle drukte. Ik vind het wel heel leuk om te kijken en samen met Wil, June en Maddy gaan we al vroeg op pad. Naar Steenbergen, goede ervaring voor Maddy en het is 1.35 uur rijden. Een heerlijke dag, hoe is het mogelijk dat we het zo treffen en de koningin ook trouwens. Voor de middag kijken we bij de open klasse en na de middag bij de jeugd. Veel bekenden en leuk om ze weer te spreken en hun honden aan het werk te zien. Pietro van Rommert loopt weer heel mooi, een genot om naar te kijken. Helaas staat hij voor op fazant en dat is niet de bedoeling in een voorjaarswedstrijd. Ik lees net op facebook dat een Grote Müsterlander 1 G heeft, Guus 2 G, Hans 3 G en Maikel 4 G, alle in de jeugdklasse. En in de openklasse een 1 G voor Honette de Boquillon.

Pupje Fay

Maddy gedraagt zich heel goed, ik zie maar één keer dat ze haar neus gebruikt. June vindt het spannend, helemaal als Wil en zij even mee mogen met Hans voor een fazant. De fazant is weg, maar ze staat wel voor op een eend. Maddy heeft heerlijk gespeeld met Fay, de langhaar pup van Astrid. Het valt me op dat Maddy heel voorzichtig is met Fay terwijl het normaal echt een wildebras is. En Fay kan er ook wat van, die gaat er vol in, pracht gezicht. We zijn niet tot het eind gebleven, rond half vijf zijn we weggegaan. En ik heb nog nooit meegemaakt dat het op de terugweg zo rustig is, het lijkt wel een zondagmorgen. Heerlijk snel doorrijden. De hondjes van ons hebben niets gedaan en toch zijn ze kapot.

Zondag 29 april

Watertraining

We gaan naar het stukje duin naast Hubertus, daar zijn twee kleine poeltjes. Net groot genoeg en diep genoeg om een eerste keer te zwemmen. Voor de meeste is het ook de eerste keer. Maddy heeft al gezwommen en stapt makkelijk het water in, maar om nu te zeggen dat ze spontaan een stukje zwemt, nee dat niet. Klein groepje en dat is fijn. Steef heeft een briljant idee. Drie lange lijnen, van Hilda, Steef en mij, aan elkaar verbinden zodat we een soort kabelbaan hebben, heen en terug. Eerst maken de hondjes kennis met het water door gewoon even pootje te baden en misschien pakken ze de dummy die Hilda in het water legt. De meeste doen dit gewoon, Maddy ook al heeft ze best wat aanmoediging nodig.

Over water

De kabel wordt gebruikt door alle honden. Even ben ik van plan om het zonder kabel te proberen maar doe het toch niet. Hilda en Steef zijn helemaal op elkaar ingespeeld en het ‘overtrekken’ van de honden gaat perfect. De ene uiteinde van de riem wordt aan de halsband vastgemaakt, de sluiting en de handvat. Hilda, aan de overkant, door aan één kant aan de te trekken moet de hond wel zwemmen. Steef houdt de andere kant vast. Alle hondjes zwemmen en om terug te zwemmen haalt Steef via de andere kant van de riem de hondjes binnen. Maddy zwemt ook de dummy – die Hilda eerder heeft opgegooid ter stimulatie – wil ze nog niet erg pakken. Dat geeft niet dat komt wel. Wel sta ik de eerste keer bij Hilda om Maddy aan te moedigen om te komen. Ik ren snel terug en moedig haar weer aan voor de terug reis. Er ligt nog een dummy halverwege in het water van de vorige hond, en die neemt ze mee en dat vindt ik heel braaf. Ze is toch heel braaf en ze heeft toch mooi weer gezwommen.

Druk

Wel is ze best druk en kan slecht haar energie kwijt, ze graaft om af te reageren en ik laat haar gaan. Het weer is goed, af en toe een paar spetters, wel is het somber. Daardoor is het ook niet druk met wandelaars en honden en dat komt voor ons weer beter uit.

Rennen wil ze

En dat doet Maddy ook op de trimbaan. Ze heeft het druk met de konijntjes. Het is echt een stuk warmer geworden en het is droog, dit is hoopvol voor Koninginnedag morgen. Wanneer we via het pad richting het fietspad lopen zijn Maddy en June weer weg en lopen aan de linkerkant in het duin, dit wordt een beetje een gewoonte. Moet alleen niet de boswachter er aan komen, want dan hangen we. June is terug, maar geen spoor van Maddy, wat doet ze toch? We staan op het pad langs het fietspad en hier moeten de honden aan de lijn. Ik roep en fluit geen Maddy. Dan kijk ik naar rechts en daar staat ze, helemaal hijgend en moe. Ze gaat zelfs liggen in het vochtige zand om af te koelen. Ze heeft vast achter een paar konijntjes gerend.

Morgen gaan we naar Steenbergen om naar de Novice veldwedstrijd te kijken van de Weimaraner Vereniging. Goede les voor Maddy, heb er geen moment aan gedacht om June in te schrijven, stom, stom, stom.

Zaterdag 28 april

Op zoek naar fazanten, deel 10 (of zoiets)

Het zal denk ik de laatste keer zijn, de fazanten gaan broeden, als ze dat al niet doen. Maandag a.s. is ook de laatste veldwedstrijd van het voorjaarseizoen. Ik sta vroeg op en als ik de rolgordijn omhoog trek en naar buiten kijk, word ik niet vrolijk. Het regent pijpenstelen, zal ik maar weer terug naar bed gaan. Nee toch maar niet, ben er nu toch uit.

Een nieuw terrein

Ik hoop dat ik het kan vinden, ik heb wel een idee waar het ligt. Tomtom mee, June en Maddy mee en hup naar Nootdorp. Het is echt zoeken, even denk ik dat ik het gevonden heb, maar dit ziet er anders uit. Toch maar verder rijden. Ondertussen regent het nog steeds flink, dus het is best lekker in de auto. Verder rijden wordt niets, terug naar die eerdere plek en ik stap uit. Dit moet het zijn, ik haal de honden uit de auto en zowaar het is droog. Het blijft droog tot de laatste 10 minuten. De honden gaan los en weg zijn ze. Leuk is het hier, June heeft het meteen naar haar zin en Maddy rent mee. Leer maar weer flink van June Maddy. Ze rennen het riet in en meteen gaan verderop fazanten op en ganzen ook. Er zijn in ieder geval fazanten hier. Het is heel nat en modderig hier, maar ook droge stukken ruigte, gras en riet en helaas voor Maddy ook grote stukken met brandnetels. Wat een groot terrein en de snelweg is ver zat, hier hebben we geen last van en is niet eng. June staat prachtig voor, Maddy ziet het niet helaas. Shit het is een haas en weg is hij en June ook. Maddy ziet dit en rent mee. Ik ga snel de andere kant op en hoop dat ze mijn kant weer opkomen en gelukkig dat doen ze.

nesten met eieren

June vindt een paar nesten met eieren, ze pakt een ei, een ganzenei vermoed ik. Wanneer ik “los” zeg laat ze het in mijn hand vallen. June is heel voorzichtig met eieren. Ik leg het terug en kan June meelokken. Maddy vindt het ook interessant en ook haar kan ik mee lokken. Zo zijn er nog een paar nesten. June loopt achter me en ik zie dat ze iets in haar bek heeft. Ze heeft haar bekje iets open. Ik hou mijn hand onder haar bekje en zeg weer “los” en de ganzenei valt in mijn hand. Nu weet ik niet waar het nest is en ik leg het in het gras. We lopen verder en komen op een terrein met veel brandnetels. Maddy is niet blij en loopt te trutten. Bij het water staat June prachtig voor, een fazant. Ik prijs haar de hemel in en Maddy is ook helemaal opgewonden en rent een stukje achter de fazant aan. Met het voorstaan van June doet ze niets. June staat verschillende keren mooi voor, ook daar doet ze niets mee. Maar wanneer de fazant weg vliegt rent ze er wel achteraan. Ze herkent de vogels nu wel, dit is een ideale plek om goed kennis te maken met de fazanten. Op andere plekken heb ik er maar één, hooguit twee gezien en hier zijn er genoeg.

Maddy krijgt lucht van een fazant

We lopen verder en verder. Ineens staat Maddy stil, aan haar houding zie ik dat er iets is. Ze staat niet voor, geen pootje omhoog, maar wel staat ze een tijd stil met haar neus omhoog. Voor haar is een verhoging, een soort walletje, het staat vol met brandnetels en daarom loopt ze er niet in denk ik. Achter het walletje is nog een stukje ruigte en dan water. Maddy staat tegen dat walletje aan. Ik ga kijken en loop langs Maddy heen en YES twee fazanten vliegen op. Hier wordt ik heeel blij van en ik heb haar de hemel in geprezen. Bij een dijk zand zie ik haar weer tekenen, ik merk dat ze met iets bezig is, ze rent verder en YES weer vliegt er een fazant op. June staat ook nog een paar keer heel mooi voor, ik kan hier toch zo van genieten.

Moederziel alleen

Het is hier echt eenzaam, als er iets gebeurd is er geen haan die er naar kraait. De auto hou ik goed in de gaten, dit is mijn referentie punt. Maddy is een paar keer verdwenen, June ook, maar zij komt wel weer. Maddy hou ik graag nog een beetje in het vizier. De fluit heb ik amper gebruikt, volgens mij helemaal niet. Moet ook niet, de honden moeten de ruimte krijgen. De honden zien er niet uit, onder de modder en zeiknat. We lopen al een tijdje en het gaat helaas regenen. Ik wil eigenlijk wel naar huis.

Jonge eendjes

We lopen nog een stukje door en dan wil ik zo naar links lopen en weer terug. Ik ben Maddy even kwijt, waar hangt ze uit. Ah ik zie haar, maar meteen rent ze weer weg. Ze rent naar een watertje en daar zie ik ongeveer 7 kleine eendjes zwemmen en de moeder eend vliegt weg. Shit. Maddy rent het water in naar de kuikens. Ik roep, maar tevergeefs. Moeder eend doet raar en probeert de honden weg te lokken bij de kleintjes, dit lukt. June en Maddy rennen achter haar aan. Dit is mijn kans om ze zo op te vangen en dat lukt, ik spreek ze vermanend toe en ze komen mee en laten de kleintjes met rust. Dit had me met Darcy niet gelukt. We lopen richting de auto en ik loop nu grotendeels over een weggetje, de honden niet die gaan nog even door.

Stoer en krachtig

Wat is June toch een krachtige mooie hond. Ze is hier helemaal in haar element en geniet met volle teugen. Ze is niet moe te krijgen en gaat maar door. Alles doorkruist ze en ze rent overal doorheen. Riet, plassen, brandnetels, bosjes, het deert haar niet. Prachtig om te zien, het is alleen maar te hopen dat Maddy ook zo wordt. Nu vindt ze de brandnetels veel te heftig, logisch ook, ze heeft lang nog niet zoveel eelt op haar zooltjes als June. Op andere terreinen rent ze stoer mee. Water en modder deert haar niet. Rond half 11 zijn we bij de auto en het regent nu aardig door. Mijn auto wordt weer verbouwd door Maddy, zij heeft last van haar voetjes. Thuis ook, rennen en schrapen. Later thuis krijgt June toch ook last van haar voetjes. Ik behandel het weer met natuur azijn.

Een konijn

Op de trimbaan loopt een konijn bijna in de fuik van drie Weimaraners. Gelukkig weet ie te ontkomen. Maddy vindt het helemaal leuk.

Vrijdag 27 april

Trainen gaat heel goed, Lisette geeft leuk en gevarieerd les. En het valt me op dat Maddy snel leert. Vorige week kon ik nog amper overeind komen met afliggen en dat kan ik nu wel. Ik kan er zelfs naast gaan staan. Ik merk wel dat Maddy een beetje moe is. Toch ben ik alleen maar naar de Bavo geweest vanmiddag. Wel is Wil met de honden naar het Meer geweest en hij is best lang weggeweest.

• De oefeningen van vanavond:

• Volgen langs de pionnen die in een vierkant opgesteld staan, we volgen met z’n allen en dit doen we een paar rondjes. Het gaat heel goed.

• Volgen langs de pionnen in verschillende tempo’s. Gewone pas, snelle pas, langzame pas. Weer met z’n allen en ook dit gaat heel goed.

• Voor en achter langs volgen, dit gaat iets minder. Vooral heeft ze veel aandacht voor de Labrador. Later blijkt dat Jeff een kluif heeft, hier knabbelt hij aan zodat hij een beetje rustig is. En dit ruikt Maddy natuurlijk. Ik begrijp het ook wel, Jeff’s vrouwtje heeft veel last van haar linker arm en zo houdt ze het iets beter vol.

• Zit, af en zit. Ik sta bij de eerste pion en Maddy moet zitten, bij de volgende pion moet Maddy afliggen en bij de laatste moet ze weer zitten. De pionnen staan in een rechte lijn. Het gaat heel goed.

• Het linksom en rechtsom volgen. Dit doen we afzonderlijk langs pionnen die in een ingewikkeld uitziende constructie staan. Om de ene pion moet ik met Maddy linksom om de pion en de volgende rechtsom om de pion, dit langs meerdere pionnen. Het gaat heel goed. We doen dit ook met de hele groep, achter elkaar.

• Zit, zit en blijf en voorkomen. Maddy zit bij de eerste pion, we lopen naar de tweede pion en daar moet Maddy zitten en wachten. Ik loop naar de derde pion en daar roep ik haar. Ik roep haar heel zachtjes, anders wordt ze weer veel te wild en springt ze hoog tegen mij aan. Het helpt, want het gaat heel goed en Maddy komt keurig voor me zitten.

• Af-liggen, Maddy moet naast me zitten en op mijn commando af-liggen, dit doet ze netjes. Dan moet ze afliggen en ik ga er voor staan, ook dit gaat goed. Als laatste moet ze weer af-liggen en ik loop een rondje om haar heen. Weer gaat het heel goed.

• Volgen op verschillende manieren zonder de hulp van de pionnen. Op aangeven van Lisette moeten we naar rechts of naar links of rechtsom of linksom volgen. En dat valt nog niet mee om dit met de hele groep te doen. Met linksom maak ik een halve slag naar links, volgens mij doe ik het goed – het is weer een tijdje geleden dat ik dit met June deed – maar dan zie ik andere het anders doen. Maar later blijkt dat ik het toch goed deed. Ook dit gaat goed.

• Staan, Maddy moet op mijn commando gaan staan. Door een brokje van haar borst naar haar buik te bewegen. Heel goed gaat dit. Lisette komt bij iedereen kijken hoe dit gaat.

• Hier komen. Maddy zit en ik zeg wacht. Lisette staat er voor de zekerheid achter, maar houdt de riem niet vast. Ik roep zachtjes “hier”, te zachtjes lijkt wel want ik moet het nog een keer zeggen. Ze komt heel braaf en gaat voor me zitten en op mijn commando gaat ze ‘aan de voet’ zitten.

• Betasten en tandjes zien. Eerst komt Lisette langs om Maddy aan te halen en te betasten en dan komt ze langs om naar de tandjes te kijken. Ook dit gaat heel goed.

Maddy is moe ook Lisette merkt op dat ze rustig is. Voor de volgende keer moeten we het ‘staan’ oefenen en het links en rechts volgen en het rechtsom en linksom volgen. Leuke les en ik ben heel tevreden.

Donderdag 26 april

Ik neem de camera mee in de veronderstelling dat het zonnetje blijft schijnen. Dat is een beetje naïef, want we hebben grotendeels van de wandeling regen. Geeft niet de honden vermaken zich wel. June is bijna de hele wandeling zelf op pad en Maddy speelt met de honden die ze tegenkomt en ze pest Darcy. Het bultje en ontsteking tussen Darcy’s teen ziet er wat beter uit, de soda badjes en acederm doen hun werk. Het bultje bij Maddy vind ik nog zo zo.

Woensdag 25 april

Het regent, getsie en vanmorgen scheen zo heerlijk het zonnetje. De honden gaan twee keer met de auto naar de trimbaan. Door de regen is het rustig op de trimbaan, Maddy heeft niet met honden gespeeld en Darcy is weer eens het slachtoffer. Het bultje op Maddy’s voorpoot wordt iets kleiner.

Dinsdag 24 april

Vanavond ga ik trainen met June en daarom lopen Ella en ik niet zo lang op de trimbaan.

Maddy is nu 36 weken oud.

Maandag 23 april

Klussen

Er wordt gewit en geschilderd in huize Timmers, Wil gaat al vroeg met de honden weg en gaat daarna aan de slag. Ik neem een rustdag want ik heb veel pijn aan mijn arm. Eerst wordt het plafond gewit, de honden vinden alles best. Eerst liggen de manden in het midden van de kamer, dan weer aan de ene kant en vervolgens aan de andere kant. Maakt niet uit, de honden ploffen erin en slapen. Het is bijna 5 uur en het is tijd om met de honden te lopen, het plafond is klaar en Maddy neemt de riem van June in haar bekje en trekt haar mee naar de deur. Echt waar, niet verzonnen. Nou alleen van het ‘naar de deur trekken’, want dat klinkt zo leuk.

Graven, konijnen en reeën

De honden zijn toch uitgelaten, alsof ze een week niet gerend hebben. Maddy rent en rent als een dolle langs de bomen. Het is al laat en dan zijn er veel meer konijnen te zien. De honden hebben het zo druk met graven, normaal is Darcy hier een groot liefhebber van, maar June spant nu de kroon. Maddy helpt mee daar waar ze kan. Ella moet Darcy weer uit een hol trekken en June is ook verdwenen. Ella denkt dat Darcy mee komt, ik waarschuw nog om haar niet achterop te laten lopen. Steeds staat ze stil en wil er dan weer vandoor gaan naar dat hol. Uiteindelijk lijnt Ella haar aan, want het is geen doen zo. Bij June moet ik ook alle zeilen bijzetten om haar bij een hol vandaan te krijgen. Maar ze vindt weer een ander hol en graaft dat weer uit. Maddy ontmoet een Retriever en zij spelen met elkaar waar de spetters van af vliegen. Wat gaat dat tekeer, rennen, bijten, ze komen niet en Ella en ik willen naar huis. Ik ga er naar toe en denk dat ik ze aan kan lijnen. Niet dus, ik sta compleet voor gek. De baas van de Retriever nog meer die roept alleen maar met een hele lieve stem: “kom, kom hier”. Dat neemt natuurlijk geen hond serieus en deze Retriever al helemaal niet. Dus ze rennen en spelen door. Ze zijn aan elkaar gewaagd, ik doe geen poging om te roepen en wacht het juiste moment af. Ella en ik staan het vanaf een heuvel te bekijken, met Darcy aan de riem en een verderop gravende June. De Retriever probeert te raggen bij Maddy en hier schrikt ze van en moet hier niets van hebben, dit vindt ze raar. Nu is mijn moment daar en ik roep met een luide, heel duidelijke stem: “Maddy hier!” Goed getimed, want ze komt. Ze is helemaal kapot en ik doe haar aan de riem, zodat ze een beetje bij kan komen. We lopen richting de uitgang, alleen June moet nog komen. We wachten en wachten nog even en daar komt ze aangerend. Het trio is compleet en nu echt naar de auto.

Het bos bij Annie

We steken het fietspad over en dan komen we in een stukje bos, dit moeten we door en dan zijn we bij de Duinweg waar onze auto staat. In dit stukje bos staat ook het huis van Annie, een voormalig hondenpensioen. Onze honden kennen Annie goed, een vriend van Annie komt vaak helpen in de tuin en de honden kennen hem ook goed. Hij heeft altijd iets lekkers voor de honden. Als June hem ruikt wanneer hij in de tuin van Annie bezig is, wordt ze helemaal gek.Meteen bij de ingang van het bos gaat de neus van June omhoog en de riem staat strak, ze piept ook. Er is iets aan de hand hier, maar wat? ik kijk goed om me heen, loopt er een vos, een konijn of iets anders? Is die vriend van Annie bezig in de tuin, ik heb zijn auto niet zien staan toen we aankwamen, dus dat lijkt me niet. Wat is er? Darcy wordt nu ook hyper, ze piept ook en is alert. En wat doet Maddy met dat gedrag van June en Darcy? Niets! ze heeft een bal gevonden en vindt dit helemaal leuk….. “Er is echt wat”, zeg ik tegen Ella en we moeten moeite doen om de honden te houden. En dan zie ik ze. Eerst zie ik één ree en dan nog één en nog één. Even verderop staan vier reeën, de bok kijkt me rustig aan en heel kalm lopen ze verder. Had ik nu mijn camera maar bij me.

Zere poot

Darcy heeft een zere poot, ik zie een rare bult tussen haar tenen en daaronder is het dik en ontstoken. Rare plek en dit moeten we echt in de gaten houden. Ella maakt een soda badje klaar voor haar achterpoot en ik doe er later wat acederm op.

Zondag 22 april

Voor het eerst om half 11

Lekker weer trainen, na twee weken geen training. Onderweg regent het, maar in Den Haag schijnt het zonnetje en dat blijft ook zo. Voor het eerst dat Maddy en ik om half 11 beginnen. Het voelt gewoon aan als uitslapen. De hele week vroeg eruit, ‘s zaterdags ook heel veel omdat we op zoek gaan naar mooie terreinen en nu iets later opstaan. Vorige week is de puppygroep gesplitst in de hele jonkies en de iets oudere die er al vanaf het begin bij zijn. En dat is beter, want het houdt elke keer erg op als er steeds nieuwe kleine pups bijkomen. En nu kunnen we lekker doorgaan.

Eerst de appèl-oefeningen

Eerst voor en achterlangs volgen, dit doe ik weer met een lekker koekje en het gaat prima. Zitten op afstand, “Hoe gaat het bij jou Liaan, het zitten op afstand”, vraagt Hilda. “Het gaat best goed”, antwoord ik en het gaat ook goed. We doen dit nogmaals maar dan met voorkomen. Voor de zekerheid vraag ik of Hilda bij June wil staan voor het geval dat. Hilda gaat achter June staan. Ik zeg: “blijf”, ik laat de riem aan de halsband en leg het voorzichtig op de grond, zodat Hilda het makkelijk kan pakken of er op kan staan, mocht Maddy op staan. Op een ruime afstand van Maddy ga ik staan en roep: “hier”. Ik hou er rekening mee dat ze weer heel hoog tegen mij opspringt, zoals ze de laatste twee keer heeft gedaan bij de GG-training. Maar ik vang haar nu goed op, ik loop iets naar achteren en zeg: “kom voor” en Maddy gaat mooi voor me zitten. Goed gedaan Maddy. Tijdens het wachten oefen ik zelf nog het zitten en het afliggen ik probeer op te staan en het uit te bouwen, het gaat heel goed. Ik oefen het staan en mooi neer zetten.

Apporteer-oefeningen

Balda

Eerst een gewoon apport. Hilda gooit de dummy zichtbaar voor de hond achter de bosjes en ik zeg: “apport” en weg is Maddy. Ze rent er meteen naar toe, ruikt even aan de dummy en pakt het niet, ??. Ik zeg niets en dan besluit ze om de dummy toch maar te pakken, ze moest eerst even een ander lekker plekje besnuffelen. Ze rent meteen naar me terug en vlak voor me gooit ze de dummy op de grond. Ik prijs haar rustig en zeg “zit” en dan krijgt ze iets lekkers. Nog een keer maar nu ziet ze de dummy niet vallen. Ik zeg zachtjes: “zoek apport” en even snapt ze het niet. Wat moet ik nu? lijkt ze te denken. Maar ze herstelt razendsnel en rent naar de plek waar ze net geweest is. Slimme meid. Even zoeken en ze heeft de rattendummy gevonden. Deze dummy vindt ze leuk en brengt het niet rechtstreeks naar me toe. Ik reageer goed, al zeg ik het zelf, en ren snel verder naar achteren en reageer heel enthousiast. Dit werkt en ze rent naar me toe. Ze gooit de dummy weer vlak voor me op de grond, ik zeg weer: “zit”, dit doet ze en ze krijgt iets lekkers.
Een ‘vooruit’ sturen. Maddy ziet de dummy vallen en ik zeg: “vooruit” en weg is ze. Weer is het de rattendummy en weer maakt ze een ommetje. Ik ren verder bij haar vandaan en ze reageert meteen en rent naar me toe. Ik geef de beloning als ze zit, ook al heeft ze de rat voor me neer gegooid. Maddy is heel braaf, bijt niet en springt niet en heeft goed gewerkt, wat kan ik nog meer wensen. Heel fijn is het dat Balda van Steef ook goed apporteert, een vleugel en de rattendummy. Voor Steef kan deze ochtend ook niet meer stuk.

Zaterdag 21 april

Zoetermeer

We gaan naar het oude Floriade terrein in Zoetermeer. Het is toch moeilijker om te vinden dan ik dacht en rij een paar keer verkeerd. Iets later dan gepland komen we toch aan. June neem ik mee zodat ze Maddy wegwijs kan maken. Mooie omgeving en we lopen kriskras door de bossen begroeiing. Toch staan ook hier brandnetels daar is geen ontkomen aan. Het is verdacht stil, geen fazanten roep te horen. Het grootste gedeelte van het bos is goed te belopen en de honden hebben er zin in, Maddy rent veel meer dan afgelopen woensdag. June rent dwars door de brandnetels heen en soms moet ook Maddy er doorheen. Ik heb laarzen aan en ben brandnetelproef. Ik kijk achterom en zie Maddy aan de rand van die prikkels staan. Ik zeg niets ze lost het zelf maar op. Na een tijdje staat ze ineens helemaal blij naast me, ze heeft een manier gevonden om om te lopen volgens mij.

De roep van de fazant

We komen aan de rand van het bos en daar is veel water, aan de overkant van het water is een natuurgebied waar de honden weer niet mogen komen en juist daar hoor ik de fazanten. Toch loop ik er even naar toe. En wat zie ik daar, is dat een fazant? ja zeker een grote haan. Ik probeer de honden er naar te dirigeren, ze lopen van de wind af en het valt niet mee. Ineens heeft Maddy het druk en June ook. June heeft nu de fazant in haar neus en ze stoot het op, daar vliegt hij weg luid roepend. Ik prijs de honden de hemel in. Weer horen we een haan roepen, nu vanuit het bos en weg zijn de honden. Maddy herkent het geluid nu ook. Aan het water is Maddy heel geïnteresseerd in een koppeltje eenden. Even denk ik dat ze het water verder in gaat, maar het blijft bij natte poten.

Een koppel zwanen

Ze hebben het druk aan het water, er is veel levendigheid. Ik zie een koppel zwanen en ik heb niet door dat ze aan de kant zijn. Later zie ik dat ze volgens mij aan het broeden zijn of in ieder geval een nestje aan het maken zijn. Het is te laat, de honden ruiken de zwanen ook en rennen naar hun toe. Maddy kent deze prachtige vogels niet, June wel en zij weet dat ze op moet passen. June komt al snel terug, maar Maddy besluipt ze nog meer. Ze staat op een kleine afstand stok stijf stil, ik krijg het Spaans benauwd en roep haar. Ik moet echt flink mijn best doen met roepen, ze reageert niet. Dan kijkt ze op en doe gek en loop door om haar aandacht te trekken. Gelukkig het werkt ze komt aangerend. Snel wegwezen hier.

Een fitte Duitse Staande

We lopen nog een stukje door en ik zie een mooi natuurgebied aan de andere kant van het water en ik hoor de fazanten weer roepen. Dit is vast weer zo’n gebied waar de honden niet mogen komen en dat klopt. Ik kijk op mijn horloge en zie dat we al een tijdje onderweg zijn, het is tijd om terug te lopen. We lopen nog een stukje door een bos, maar zien niets meer, toch hebben de honden het nog steeds reuze naar hun zin. We komen uit op een grasveld en daar is een Duitse Staande korthaar. Maddy en hij rennen razendsnelle rondjes. Maar Maddy geeft op, dit is te heftig voor haar, ze loopt natuurlijk al een tijdje en wordt moe. We zien een houtwal van boomstammen en ik probeer of de honden hier overheen gaan. June gaat als eerste en Maddy volgt haar. We lopen weer langs het water en Maddy zwemt nog per ongeluk een stukje. Ze probeert een stokje te pakken in het water en het is dieper dan ze dacht en moet een beetje zwemmen. rond kwart voor elf zijn we bij de auto en rond half 12 zijn we thuis. Onderweg zien we nog een stukje van de corso.

Vrijdag 20 april

Leuke les, afwisselend en met een kleine groep. We zijn maar met z’n vieren, de die-hards, de honden waar ik hiervoor ook mee getraind heb. En diegene die er niet waren hebben zich natuurlijk weer niet afgemeld.

• Langs de pionnen volgen die in een vierkantje staan, 2x
• Afliggen oefenen, steeds verder uitbreiden tot ze ook blijven liggen. Maddy kan het nog maar heel even, eigenlijk kan ik nog niet overeind gaan staan.
• Achteruit volgen, dit gaat heel goed
• Zit, wacht en dan voor laten komen. Over de breedte van het veld en weer terug
• Maddy moet over een houten vlonder lopen, een omgekeerde houten vlonder, 2x
• Daarna nog een keer maar dan ligt ie weer gewoon en ze moet er op zitten
• Nog een keer, ze moet weer op de vlonder zitten en blijven zitten, terwijl ik er omheen loop. Ze draait even een stukje mee en dat is niet de bedoeling
• Tanden laten zien, dit gaat allemaal goed
• Voor en achterlangs volgen
• Ook spelen we tussendoor 1 x met ons eigen speeltje en meteen leren we dat ze het speeltje los moet laten
• Hier komen. Het gaat tot nu heel goed, maar wanneer ik haar roep en ze komt aangerend is ze weer helemaal wild. Ze springt hoog tegen mij op en bijt in mijn mouw. Ik moet veel moeite doen om haar kalm te krijgen. Jammer het ging zo goed

We hebben echt veel gedaan en lekker getraind, leuk groepje. Wel hebben we huiswerk meegekregen. We moeten tanden zien oefenen, het afliggen en blijven en het aan de voet zitten.

Donderdag 19 april

We gaan naar Katwijk, wandelen met Hen en Santos. Het is droog, maar de luchten zijn dreigend. We komen niet veel honden tegen en de hondjes hebben het druk met de konijnen. Eén keer rennen June en Maddy het open duin in en dat mag nu niet van de boswachter. Ik fluit ze snel terug. June en Darcy vinden een gat in het hek en zijn achter het draad, ook dit mag niet. Maddy kijkt er verbaasd naar, hoe komen die daar? “Zo daar komt een donkere lucht aan, hopelijk redden we het om op tijd thuis te zijn”, zegt Hen. Gelukkig zijn we bijna bij de uitgang, wanneer de eerste druppels vallen al. Wanneer we naar Noordwijkerhout rijden krijgen we toch een hagelbui op onze dak. Net op tijd terug.

Woensdag 18 april

Amsterdam, bij het kinderpaleis

Om 12.00 heb ik afgesproken met Erna. We gaan naar Amsterdam, zij weet daar een mooi terrein met fazanten. Ik neem alleen Maddy mee en Erna neemt Griffel mee om de fazanten op te zoeken. We twijfelen nog even of we June meenemen, maar we zijn bang dat Griffel en June dan op strooptocht gaan en dat is nu niet de bedoeling. Maddy en ik zijn precies om op tijd bij Erna en ik drink nog even koffie bij haar, we gaan met één auto naar Amsterdam en Erna besluit om Bajusz ook mee te nemen. We rijden met Erna’s auto omdat we nu met drie honden gaan en Griffel kan dan in zijn eigen bench. Maddy voor het eerst in een vreemde auto met andere honden. Van Bajusz mag ze niet zo veel, net als bij Darcy. Wanneer ze iets te brutaal wordt laat hij dat weten, maar verder doet hij niets. Goede oefening voor Maddy.

Veel, heel veel brandnetels

Maddy rent al snel de bosjes in, dat is een goed teken. Maar we lopen ook door gebieden die erg ruig zijn en waar vooral veel brandnetels zijn. Dit vindt Maddy echt niet leuk, in het begin gaat het nog wel, maar haar voeten gaan steeds meer zeer doen. We lopen gewoon door en ze moet wel volgen. Griffel heeft er zin in, wat een krachtige, mooie Vizla draadhaar is hij toch. Hij gaat fel van start, rent overal doorheen en de brandnetels deren hem niet. Zo moet je dus ook worden Maddy. Daar ziet het nu nog niet naar uit. Ik heb af en toe wel te doen met Maddy. De arme schat, maar ik moet sterk zijn en niet teveel aandacht aan die stekelige plantjes geven.

Fazanten

Er zijn niet veel fazanten, we horen ze wel. Het is ook een heel groot gebied. Griffel speurt een fazant op, hij trekt al op geruime afstand aan. Zou het? Tuurlijk Griffel vindt ze wel en Maddy is eigenlijk te druk met andere zaken waardoor ze deze niet echt mee gekregen heeft. Wanneer we gewoon op het gras lopen of een terrein zonder of met weinig prikkels rent ze best, dan heeft ze het naar haar zin. Om af te koelen stapt ze het water in, goed voor haar voetjes ook denk ik zo. We zijn al een tijd onderweg en komen nu bijna bij het einde van dit gebied. Langs een sloot is een stuk groen wat iets opgehoogd is en daar is het interessant. Zelfs voor Maddy, ze ruikt en ruikt, kijk dat zien we graag. Ook Griffel vindt het de moeite waard, toch rennen ze er weer vandaan en gaan naar een ander gebied.
Toch wordt de aandacht weer van Griffel getrokken en Bajusz en Maddy zijn ook in de buurt. Toch trekt hij weer aan op dat stuk opgehoogde rand begroeiing, maar nu aan het uiteinde hiervan. Griffel gaat dit stuk groen in en staat voor en ja daar vliegt een haan op, we prijzen Griffel de hemel in en Maddy heeft de fazant ook opgemerkt. Zo moet ze dit spelletje toch door krijgen, terreinen afzoeken, fazanten meemaken en hopelijk valt dan het kwartje. Ze is nog jong tijd zat. We lopen terug en zijn rond 15.00 bij de auto. Maddy heeft last van haar voeten en wil eigenlijk de auto verbouwen, maar dat mag niet van Bajusz, dan maar slapen. Op de terugweg naar huis heb ik haar ook niet meer gehoord. Wel ben ik daarna nog met June en Darcy naar de trimbaan gegaan en ik heb het ook wel gehad, mijn benen worden zwaarder en zwaarder.

Dinsdag 17 april

We lopen niet zo lang op de trimbaan, want vanavond ga ik voor het eerst van het seizoen weer trainen bij Rijn en Duin en we worden kleddernat want het vele regen wat uit de lucht valt. Gelukkig is het ‘s avonds droog.

Maddy is 35 weken oud.

Maandag 16 april

De honden zijn nog moe en Maddy ook. Wil gaat ‘s morgens lekker met de auto naar de trimbaan en ik ‘s middags, daar heeft ze het weer prima naar haar zin. Maddy ziet ineens de klepel van de klok en staart hier een poosje naar. Verder valt het op dat ze niet meer naar de twee Greyhounds gaat, ze hebben haar echt te veel achterna gezeten.

Zondag 15 april

Roofwildapport met June en Maddy gaat mee

Maddy gaat mee naar Drunen, naar de Roofwildapport en de Appèl- en apportproef.Lees het verslag. Ze heeft het naar haar zin, ze vindt alles leuk. Wil eigenlijk alleen maar spelen, maar de meeste honden doen mee met de proef en zijn geconcentreerd. Af en toe krijgt ze het in haar bol en rent en rent rondjes aan de riem. Ook stapt ze net ze makkelijk in het water. Ze speelt en rent ook nog met Castor, helemaal leuk is hij. En Maddy doet mee met een ‘drijfjacht’. Dit simuleren we voor het onderdeel ‘houden van de aangewezen plaats tijdens een drijfjacht’. Dit is het laatste onderdeel voor de deelnemers van de AAP. We lopen door het bos, ik met Maddy en Wil met June en nog veel meer andere mensen en honden. We maken zoveel mogelijk herrie en er wordt een paar keer geschoten. Maddy vindt dit wel wat vreemd, maar dat duurt niet lang. Ze maakt veel mee deze dag, eerst trekt en trekt ze aan de riem. Dit is geen doen en ik verwissel de halsband met een slip ketting en dit gaat stukken beter. Later op de dag heb ik geen kind meer aan haar, ze stort langzaam steeds verder in en is heel zoet. De dag wordt afgeblazen door jachthoorns en het kopje van Maddy gaat van de ene naar de andere kant, rare geluiden maken ze hier. Gelukkig kan ze nog even spelen wanneer we na de uitslag naar de auto lopen.

Zaterdag 14 april

Les van een oude dame

Darcy

Al vroeg met Darcy en Maddy op pad, Wil is met June. Ik heb een paar dummy’s meegenomen, kijken wat Maddy er mee doet. De eerste brengt ze heel snel en best netjes binnen. De tweede en derde zijn te moeilijk. Ik roep de hulp van Darcy in en als een wijze oude dame gaat ze op pad, niet snel, gewoon degelijk. En zoals van een ervaren jachthond verwacht mag worden komt ze met de dummy terug. Maddy merkt dat Darcy aan het zoeken is en ze is er als de kippen bij om mee te helpen. Want ze wil toch de eerste zijn, dat lukt dan net niet, daarvoor mist ze de ervaring. Wel probeert de boef de dummy af te pakken van Darcy en dat lukt haar wanneer ze vlak bij me zijn. De derde is ook voor Darcy even zoeken en dan zie ik ze beiden komen, Maddy probeert weer de dummy af te pakken, maar nu laat Darcy dat niet toe en brengt de buit zelf naar mij toe. Ik loop niet zo lang en we zijn ook gewoon op de trimbaan, ongewoon voor de zaterdag. Maar ik heb een beetje tijdgebrek.

Beetje misselijk

‘s Middags lopen we pas laat met de dames, Wil en ik zijn laat thuis vanwege de Weimaraner vergadering. Harm van Riel is de nieuwe voorzitter. Maddy moet een beetje overgeven wanneer we buiten zijn, wat gras en groenig vloeistof. Ze heeft verder geen last meer van misselijkheid. Het is heel rustig op de trimbaan, iedereen is aan het eten. Zelfs de konijnen wagen zich buiten hun hol. Wat heeft Maddy het toch druk aan de rechterkant van de trimbaan, wat is daar toch? Overmorgen toch eens kijken.

Morgen weer een drukke dag, dan gaan we naar Drunen voor de roofwildapport met June en de aanlegproef Verdediging. Maddy gaat mee en Darcy blijft thuis.

Vrijdag 13 april

Het speelse is er af, er wordt serieus verwacht dat de honden goed luisteren en hun best doen, wel mag het nog steeds met een beloning.

Wat gaan we leren de komende 12 weken?

Volgen, zitten, zit op afstand, afliggen,1 minuut afliggen op afstand en het staan. Vooral 1 minuut blijven liggen is vaak het moeilijkst, dit was bij June in ieder geval ook zo. Maddy heeft genoeg aandacht voor mij, het volgen gaat goed, al loopt ze in het begin veel met de neus over de grond en moet ik even flink mijn best doen om haar aandacht te krijgen. De les is afwisselend en we doen veel.

June

Eerst aandacht oefeningen, volgen eerst vooruit en weer terug, aan de voet, weer volgen maar dan om een vierkant met pionnen. Nog een keer, maar dan bij de tweede pion zitten en bij de laatste liggen. Weer volgen voor en achter langs. Volgen zigzaggend door de rij met wachtende baasjes en honden en als laatste het hier komen. Voor de zekerheid vraag ik of de trainer de riem wil vasthouden. Ik roep en ze stuift op me af en springt zo tegen me op. Wat krijgen we nu weer? daarna is het over en komt ze weer even flink in opstand. En ze was de hele les zo braaf.

De Houtsnip

Ik ben een dagje vrij en Wil gaat met de auto en met de drie honden naar de trimbaan. ‘s Middags ga ik even naar de Bavo en daar vindt Maddy een vleugel, ze gaat er snel mee vandoor. Ik roep maar nee hoor ze komt niet. Ik ren snel weg en duik achter een boom, snel komt ze naar me toe en laat de vleugel in haar haast vallen. Ik vind het weer en wil wat vast/los oefeningen doen. En hup ze trekt het uit mijn handen en rent er weer mee weg. Dit was een slim staaltje van opvoeden Liaan. Ik moet mijn stem verheffen om haar bij me te krijgen, ze komt en geeft het af en ik geef een beloning. Later vindt June een vleugel en dan Maddy weer en een poot vinden ze ook nog. Ik bijna de hele Houtsnip bij elkaar. Het afgeven gaat nu wel veel beter bij Maddy, ze brengt het en krijgt haar beloning. Er zitten twee mannen een broodje te eten in de bosjes. Vreemde plek, de honden hebben het in de gaten en Darcy en Maddy rennen er naar toe en willen wel een hapje. Maddy moet ik halen en dan heeft June het ook door en die is ook erg volhardend.

Donderdag 12 april

Foto’s maken

En dat valt niet mee om er één te maken van mij met de drie honden. Dit is niet mijn eigen idee, maar een collega wil het graag voor het personeelsblad samen met een verhaaltje over de honden en mij. Maar na een paar pogingen en verschillende achtergronden heeft Ella toch een paar leuke geschoten. Het valt mee met de drukte vandaag en Maddy vindt niet zo veel speelmaatjes. ja de Greyhounds van gisteren komen er weer aan. Je ziet Maddy denken, ‘ga ik er heen of niet’? En ze gaat er niet heen, dan was het toch een beetje heftig gisteren. Gisteren werd ze best op de hielen gezeten door de witte Greyhound en dat heeft toch wel indruk gemaakt al dacht ik van niet. Ook luistert ze iets meer dan gisteren én ze brengt een vleugel naar me toe, ik moet mijn stem verheffen maar toch.

Een buitenmeisje

Maddy is graag buiten, scharrelt in de tuin of ligt in het zonnetje. Sowieso liggen al onze honden graag in het zonnetje buiten, maar Maddy houdt het langer uit, ook als het iets frisser wordt. Kan ook bijna niet anders met die vacht van haar. Vanmiddag heeft ze bijna de hele middag buiten gelegen. En gisterenavond is het eindelijk gelukt om alle nagels te knippen en dat was hard nodig. Wel had ik hulp nodig van Ella, alleen lukte het niet.

Woensdag 11 april

Alles is leuk behalve de baas

Wat een kop zit er op Maddy, af en toe haalt ze het bloed onder mijn nagels vandaan. Niet luisteren, eigen gang gaan en naar elke hond toe om te spelen. En daar heb ik het ook wel mee gehad. Maddy heeft het prima naar haar zin, ze speelt en rent met iedere hond die maar een beetje mee wil spelen en de meesten willen dit ook, zucht. Alleen de twee Greyhounds iets minder. Zij snauwt Maddy af, de baas zegt hier iets van. Ik roep: “laat maar gaan hoor, ze denkt dat ze alles kan maken vooral vandaag”. Het is alleen zo jammer dat ze de Greyhound niet serieus neemt. Ze wordt flink door haar achterna gerend en Maddy vind het prachtig. Dan hebben we nog een Labrador, een vuilnisbakkie en de Duitse Wachtel van de boswachter. Gisteren had ik het nog over hem en zijn hond, omdat ik hem nooit meer zag. Darcy en June hebben het druk met graven en Maddy doet af en toe mee. Darcy blijft graven en rent zelfs weer terug, nadat ze eerst bij mij was. Ik moet haar halen, want ik ben bang dat ze zich helemaal ingraaft. Ik moet haar met de riem meenemen en elke keer wil ze er weer heen.

Duitse toeristen

Een bejaard echtpaar uit Duitsland is volgens mij per ongeluk op de trimbaan terecht gekomen en ze kijken wat verloren rond, even overweeg ik om te vragen of ze verdwaald zijn, maar ik doe het toch maar niet. De honden lijn ik net af, ik heb ze ook niet gezien anders had ik nog even gewacht, en dan rennen ze super snel vooruit. Ook naar dat Duits echtpaar. Ze vinden het niet heel leuk volgens mij, en zijn een beetje bang. Maddy vindt ze wel interessant. Ik roep Maddy en vertel dat ze door moet lopen. Later staan Darcy en Maddy op een heuveltop te kijken naar iets. Blijkt dat ze naar de vrouw van

June

datzelfde Duitse echtpaar kijken. En ze rennen op haar af, als dat maar goed gaat. Dat gaat goed want ze remmen op tijd af en doen verder niets. De vrouw kijkt een beetje benauwd, logisch ook wel, ze is echt een beetje bang. Daar kan ik dan weer niets aan doen. “Sie sollen die Hunden anleinen”. “Das muss ik nicht und das tu ich nicht”. Die Hunden haben nichts getan”” . “Das geht doch nicht”, zegt de vrouw. “Dahinter ist ein ganz grosser Dünengebied wo ihr laufen kann und keine Hunde sieht”. Soms kan iets in het verkeerde keelgat schieten, zoiets laat ik me niet zeggen, zeker niet door Duitse toeristen.

Een bangig Jack Russel eigenaar

Ik zie al dat ze een beetje schrikt van onze honden en bang kijkt waar haar hondje is. Hij komt er aan, een Jack Russel. “Nee ga maar niet met deze hond spelen”. Pardon….. Daar denkt de Jack Russel iets anders over en speelt wel met Maddy en zij gaat graag de uitnodiging aan. Maddy is veel groter en nog steeds erg onstuimig zo aan het begin van de wandeling. Ze legt een poot op hem en het hondje piept. “Weg, weg jij, schiet op”. Hou je mond Liaan. Later probeert ze het goed te praten, je hond is gewoon veel te groot voor mijn hondje. “Valt wel mee hoor, het is nog maar een pup”, antwoord ik. “Een beetje Jack Russel moet hier wel tegen kunnen”. Dat laatste durfde ik toch niet te zeggen.

Dinsdag 10 april

Maddy is nu 8 maanden (34 weken)

De tijd gaat snel, een vreselijk cliché, maar wel waar. We hebben een gewone wandeling op de trimbaan. We zijn een paar dagen hier niet geweest en dan is het wel weer leuk. Vandaag heeft een collega van Communicatie mij benaderd voor een interview over onze honden. Zij vindt dit zo leuk en wil er een stukje over schrijven in het personeelsblad. Nu ben ik niet zo van de interviews, maar goed over onze honden praten vind ik wel leuk. Ook wil ze nog een foto van mij en de honden. Ook daar ben ik niet dol op. Foto’s genoeg van de honden, maar niet met mij erbij.

Maandag 9 april

Tweede Paasdag

Een lange dag, vanmorgen vroeg uit de veren om fazantjes te zoeken, samen met June en Maddy en ze hebben één hennetje gevonden. Meteen al, ze rennen meteen vooruit en in de bosjes trekt June aan, maar met Maddy erbij is het te onrustig. Al snel vliegt ie op en gaat richting de boerderij. Maddy rent er achter aan. We hebben nog verschillende stroken groen uitgekamd maar niets meer. Ik neem June mee om als voorbeeld te dienen voor Maddy. Maar June is meteen weg en zo ver weg dat ik haar niet meer zie. Dat werkt dus niet. Bij Maddy is het verschillend, er zijn stukken bij dat ze best lekker loopt en
best op een afstand van mij. Maar sommige stukken loopt ze bij mij. Ook is ze een paar keer met June op stap, ik ben ze best al een tijdje kwijt en ik vind het genoeg en fluit. Na enige tijd komt Maddy aangerend en ik denk dat ze haar poot tegen een stuk tak of stronk stoot, ze laat goed weten dat het pijn doet. Ze heeft er nog even last van, later ook nog een keer, maar later zie ik niets meer. Ik oefen op een groot weiland nog wat lijnen lopen met June, dit heb ik een hele tijd niet meer gedaan. En met Maddy doe ik een vooruit. Heel goed doen beide honden het.

Koud en nat

Vanmorgen gaat het nog wel, maar ‘s middags is het hopeloos alleen maar regen. Ik ben bang dat het druk is op de weg, Pasen en Keukenhof open, maar het is helemaal niet druk. ‘s Middags moet ik even naar Zoeterwoude en ik neem meteen alle drie de honden mee en ga naar Cronesteijn. De honden vinden het leuk en wat een watervogels! Een paar jaar geleden had Darcy het water in gegaan en er niet meer uitgekomen met al die Meerkoeten en eenden. Voor een Zwaan doe ik Maddy even aan de lijn. Ik hoop nog een fazant tegen te komen, maar helaas. Ik hoor ze wel, maar ik zie ze niet. Ja een hennetje bij de tuinhuisjes. June staat voor een hek en zoekt een manier om er doorheen te kunnen, maar dat gaat niet. Een paar jaar geleden kon je op dit stukje nog lopen met je hond, nu hangt er een groot bord op het hek met: verboden voor honden. De honden zijn druk bezig met de eenden en Meerkoeten, Maddy ook. Het is helemaal leuk als ze er achter aan kan rennen. Eerst besluipt ze de eenden en dan rent ze er achteraan. Lekker laten gaan. In het midden is een eiland via bruggetjes kan je het eiland op. De meeste bruggen zijn afgezet en er hangen borden aan de hekken of palen met de boodschap: honden aan de lijn en rustgebied i.v.m. broedseizoen van 1 april tot 15 juni. We komen een brug tegen die open is daar maken de honden meteen gebruik van. June rent als eerste de brug over naar het eiland en weg is. Darcy volgt haar en Maddy rent als laatste de brug op. Ik roep hard: “nee”. Maddy blijft staan, de andere honden rennen lekker door. Er komt een mevrouw aan met een hond: “de honden mogen het eiland niet op”, zegt ze tegen me. “Ja dat weet ik”, antwoord ik. “Er zijn allemaal broedende vogels op het eiland”. “Ja dat weet ik”. “De honden moeten daarom aan de lijn”, zegt ze nog maar eens, zucht. Het laatste versta ik niet eens goed. Wat denkt ze wel dat ik achterlijk ben of zo! Ik ben nu nog gewoon te ver weg om te roepen, dat heeft totaal geen zin en ik ben ook nog eens mijn fluit vergeten. Het wordt vast nog een hele toestand om die honden terug te krijgen en dan die vrouw die het met argusogen bekijkt. Ik ben nu op de brug, Maddy is heel braaf op de brug blijven staan. Ik zie dat Darcy stil staat en mijn richting op kijkt. Betere timing kan ik niet hebben. Ik roep: “Darcy”. Ze draait zich om en komt naar me toe rennen. Dan roep ik: “June”. Ook June draait zich meteen om en rent naar me toe. Heb ik goed luisterende honden of niet. Ik kan me nog net inhouden om die mevrouw triomfantelijk aan te kijken.

Zondag 8 april

Argento

Vandaag komt Argento op visite samen met Claudio en Trudy en met hun herplaatser Baron. Argento is een zoon van Darcy en een broer van June. Wat een lieverd is hij, aanhankelijk en prachtig om te zien. Mooi hoofd heeft hij met enorme flappers en zijn vacht is mooi licht zilver. Hij doet zijn naam eer aan, want Argento betekent zilver in het Italiaans. Hij voelt zich meteen weer thuis, maar laat in de tuin wel weten dat hij er is. Veel boompjes zijn gemarkeerd. Argento en Baron kunnen heel goed met elkaar opschieten. Eerst hebben we koffie gedronken en daarna zijn we naar het strand gegaan van Langevelderslag.

Uitwaaien op het strand

Koud is het en er staat een aardig windje. De reuen hebben het enorm naar hun zin en ondanks de drukte op het strand gaat het heel goed, met niet één hond is er een aanvaring geweest. En daar ben ik best een beetje trots op. Argento en Maddy spelen en rennen met elkaar, die klik is er. Maddy probeert zoals gewoonlijk in zijn poten te bijten maar dat krijgt ze niet voor elkaar. Thuis was ze eigenlijk best wel onder de indruk van die twee grote reuen. Met Baron is de klik minder. June en Darcy hebben even een moeder/dochter onderonsje, ik heb dit nog nooit gezien.

Visje pikken

June vindt er niets aan op het strand. Darcy vermaakt zich prima en Maddy ook. Ze komt veel honden tegen waar ze mee speelt, maar ze komt meteen wanneer we roepen. Wel moeten we haar in de gaten houden wanneer er mensen voorbij komen met een bal of iets dergelijks en helaas rent ze achter een trimmer aan. Maar ik kan haar op tijd staande houden en weer terug krijgen. June gaat er wel één keer vandoor, haar neus gaat omhoog en weg is ze. Ze rent naar een visser die een emmertje met heerlijke vis heeft staan. Zo wordt de nieuwsgierigheid van Darcy en Maddy aangewakkerd en die rennen er ook naar toe. Darcy is nu diegene die maar slecht weg wil bij de visser. We genieten enorm van de wandeling, het bezoek en de honden. En het is heerlijk om Argento te zien en meteen zo vertrouwd, net alsof hij weer als klein pupje bij ons is.

Zaterdag 7 april

Fazantjes zoeken

Als June wakker is neem ik haar mee, June is namelijk een enorme uitslaper vooral nu ze schijnzwanger is. Ze kan dan mooi als voorbeeld dienen voor Maddy. En June wil graag mee, samen met Maddy gaan we op pad. Naar een heel bekende plek voor June. We moeten over de schuine kanten lopen door een ruig gebied met veel doornstruiken en brandnetels. June rent hier meteen doorheen, er staat een lekker windje en de fazanten horen we al roepen. Maddy kan kiezen of delen of ze loopt met ons mee of niet. Ze kiest voor het eerste. Maddy rent mee met June, maar June gaat door en door.

Prikkende brandnetels

Maddy vindt het al snel genoeg, moet ik hier doorheen? met mijn poezelige voetjes? Ja Maddy dat is wel de bedoeling, zo worden die voeten ook wat gehard. Een paar keer staat ze gewoon bovenaan op de dijk op het pad naar ons te kijken met een blik van: ‘die zijn gek’. June loopt door en ik zie dat ze wat in haar neus heeft, Maddy is nu ook gelukkig in haar buurt. En voor June goed heeft voorgestaan vliegt er een fazant op. Yes! Maddy is meteen helemaal wakker en vindt de prikkers ineens niet erg meer en ze rent achter de fazant aan, ik prijs haar helemaal de hemel in. Wel rent ze de weg op en steekt over, achter een hek is weiland en daar vliegt de haan heen. Nu moet ik ingrijpen, want ze mag niet de weg op en als er een auto aankomt heb ik een platte Weim. Ze komt meteen weer terug.

De neus is er nog niet

Ze is nu meer gemotiveerd en merkt dat het leuk is hier. Tuurlijk die brandnetels vindt ze nog steeds niet leuk en soms staat of rent ze ook aan de kant, maar ze rent veel meer achter June aan. June vindt nog twee hanen en een hen. We lopen de hele schuine kant af en steken dan de weg over naar een mooi stuk ruigte dat gelukkig bewaard is gebleven. Wel veel hoge bramenstruiken hier. Maddy en June hebben het druk hier, June trekt aan en staat goed voor. Maddy komt er aan gerend en doet verder niet veel met haar neus. Een hen vliegt op en Maddy gaat er achter aan. Heel jammer dat we niet verder naar een eiland kunnen want ik weet zeker dat daar fazanten zijn, het water is net te breed en diep. Zonde, zonde.

Naar een ander stukje ruigte

We lopen langs het water naar een ander stukje waar ook vaak fazanten zitten, alleen vandaag niet. Zelfs niet bij de waterzuivering, meestal zit daar een haan ons uit te lachen achter het hek.
Het valt op dat Maddy net zo makkelijk in het water stapt, even denk ik dat ze achter een paar eenden aangaat. Ook stapt ze zo via grote keien het water in, ze zakt even weg met een achterpoot, maar dat maakt niets uit. Ze is er niet van onder de indruk. Heb ik er toch goed aangedaan om Maddy met veel watertjes en oevers kennis te laten maken in haar inprentingfase. Dit heb ik met June nagelaten en dat heb ik geweten. Toen June voor het eerst hier was moest ik hemel en aarde bewegen om haar via de keien bij het water te krijgen. Ook een ander water met beschoeiing halverwege stapt ze net zo makkelijk in. Het is tijd om terug te gaan. Ik blijf op het pad, maar de honden kunnen nog even de helling op om het ruigte af te zoeken. En dat doen ze, June voorop en Maddy erachter aan.

Vos halen

Eind van de middag gaan we de vos halen en we mogen alle honden meenemen. We worden hartelijk ontvangen en begroet ook door hun Weimaraner Castor. Maddy hééft gespeeld met hem! Ze wonen in een prachtige boerderij en veel ruimte in en rond het huis. We gaan ook nog wandelen, gewoon even de weg oversteken en dan zijn we op een mooi natuurgebied. Castor loopt voorop als hoofd van zijn harem en de honden hebben het reuze naar hun zin gehad en de baasjes ook.

Vrijdag 6 april

Vanmiddag gaan we weer een keer naar de trimbaan, het is koud, niet druk met honden en Maddy is met één hondje meegelopen. Ik doe wat los/vast oefeningen en dit gaat steeds beter.

Donderdag 5 april

Waar moet ik heen?

Ella, ik, Maddy, Darcy en June gaan naar de duinen bij de Bergstichting. Kijken of dit wat is en misschien kunnen we dit lopen als Argento hier is. Ook willen we naar het strand. Aan de rand van Noordwijk ligt dit, heel lang geleden is het dat ik hier geweest ben. Vroeger trainde ik hier met Jeska op een weiland een klein stukje verder. Eerst moeten we een hele hoge, steile trap op en dan komen we op een klein stukje duinen waar de honden het hele jaar los mogen lopen. Het is hier echt niet groot, een gewone wandeling gaat niet daar is het te klein voor. Wel zie ik een hek en erachter is Berkheide, maar dit is gesloten voor los lopende honden gedurende het broedseizoen. Ik denk niet dat er veel konijnen zijn, want erg druk heeft June het niet. We komen uit bij een rustige weg, we zijn in dobbelmanduin, het rijke deel van Noordwijk met zijn vele en hele grote villa’s. Prachtig is het hier, heerlijk rustig. We lopen een klein stukje door de straat en komen dan uit op de Astridboulevard. En we kunnen meteen via een strandafgang het strand op. Het is heerlijk weer, Darcy en Maddy vermaken zich prima. June vindt er niets aan en verveeld zich. Er zijn twee strandtenten hier, waar honden welkom zijn. Maddy is gek op schaaldieren, een krab heeft ze gevangen en wat kleiner spul. Ze peuzelt er even aan en dan laat ze het voor wat het is. Wie de weg gaan we weer naar de duinen en als we helemaal links lopen is het nog wel aardig, we kunnen helemaal doorlopen en hebben een heel mooi uitzicht over bollenvelden, wel met huizen.

Grote vos

Wil mag de roofwildapport doen en die is al volgende week. Ik heb een vos geregeld, maar die is veel te zwaar volgens Wil. Gisteren heeft hij het gewogen en hij schrok, hij is dik 5 kilo, Wil heeft er slecht van geslapen. Ik zeg nog: “June is een sterke hond, dat lukt haar best wel”. “Je snapt het niet”, zegt Wil. “Hier komt ze nooit de hindernis mee over, de vos is te groot en die sleept over de grond”. Wil is van plan om morgenochtend met de vos te trainen en heeft er dus geen goed gevoel bij. Wil heeft veel meer ervaring met dit werk, hij heeft de VGP gedaan met de andere honden. Hier zitten ook twee onderdelen in met de vos, een sleep en vos over een greppel of hindernis. Een hoge hindernis. Ook heeft hij met hen de roofwildapport gedaan. Normaal heb ik altijd veel commentaar, maar ja wat kan ik hier nu op zeggen. Ik ben morgen vrij en neem aan dat hij met de auto gaat, maar hij gaat met de fiets. Zo kan hij heel dichtbij de hindernis komen die hij die week ervoor gemaakt heeft. Ik moet eerlijk bekennen dat ik hoop dat ik niet mee hoef, want zelf vond ik dat ik er niet genoeg tijd voor heb en dan is het niet zo handig als ik alsnog mee moet. Maar hij gaat alleen. Een vos had geen probleem moeten zijn, een trainingsmaatje schoot regelmatig een vos, alleen is het de laatste weken heel stil, net nu ik er één nodig heb. Maar we hebben nog steeds te maken met de zware vos, wat nu? Ik ga Ruud bellen vanavond en pa belt een oude bekende waar hij voorheen altijd vossen van kreeg. Vlak voordat we met de honden weg gaan, besluit ik om toch snel even een mail rond te sturen naar jagers en bekenden om te vragen of ze een vos hebben of iemand weten. Je weet maar nooit. Om kwart over zes gaat de telefoon, een wedstrijdmaatje, hij heeft een vos! misschien wel twee. Een niet te zware en we kunnen hem krijgen. Dit is goed nieuws. Hij kan het volgende week zondag meenemen, want hij komt ook naar de proef en doet mee met de Appèl- en apportproef. Nog niet de roofwildapport, dat is iets te vroeg voor zijn Weimaraner. Maar pa wil toch liever de vos eerder hebben en binnenkort gaan we het halen. Wil durft niet met de zware vos te trainen, hij is bang dat hij het verpest. Daarom wacht hij tot hij de lichte heeft. De vriendin van het wedstrijdmaatje schrijft op fb: “dat heb ik toch maar mooi voor je geregeld”. Dat heeft ze zeker.

Woensdag 4 april

Katwijkse duinen kennen ook een broedseizoen

Daarom moeten Hen, Santos, Darcy, June, Maddy en ik een alternatieve route lopen. Ook duinen, maar veel zand en heuvels en veel kleiner loopt dit stukje voorlangs de grote duinen en langs het Quick Boys terrein. Misschien is dit wel een aardige route om zondag te lopen wanneer Argento met zijn baasjes uit Venlo op visite komen, we kunnen dan ook nog een stuk strand meepikken. Argento is het broertje van June. De honden hebben het gewoon goed naar hun zin, alleen de baasjes iets minder, omdat het zo zwaar lopen is door het zand. Ook Santos laat Maddy met rust, van hem heeft ze een correctie gehad toen ze nog een piepklein pupje was en dat weet ze nog. Weinig honden, het is ook best fris, we komen wel Elvis tegen. Niet de echte, maar de Weimaraner Elvis. Gespeeld hebben Maddy en Elvis, rennen, klieren, af en toe gaat het er heftig aan toe. Maddy probeert Elvis in de achterpoten te bijten, maar dat vindt hij echt niet goed. Elvis en zijn baasje trainen ook bij Hubertus. Ik merk bijna niet dat we met drie honden loop, vier met Santos erbij. Ik moet af en toe wat op het prikkeldraad letten en dat ze niet het draad onder door gaan naar de camping. Wanneer June een gat in het prikkeldraad vindt gaat ze er doorheen en is weg, het is goed dat we de boswachter niet gezien hebben.

Dinsdag 3 april

Fazanten

Om 13.00 heb ik afgesproken met Erna, we gaan fazanten zoeken voor Maddy. Ik begin heel vroeg op mijn werk, zodat ik op tijd naar huis kan. Ik neem alleen Maddy mee. Erna heeft Bajusz meegenomen en heel mooi, Maddy laat hem volkomen met rust. En dat kan ook anders, dat is veel te lezen. Ze hebben elkaar ook ontmoet toen Maddy nog heel jong was, Maddy was toen iets te brutaal en kreeg een snauw. Die was duidelijk want ze respecteert Bajusz heel goed. We lopen helemaal naar links en lopen door de bosjes, ruigte en riet, met brandnetels. En dat vindt Maddy niet leuk, maar Erna en ik lopen hier helemaal in en nu moet Maddy ook wel komen. Ik kan wel zeggen dat Maddy mooi werk laat zien, maar dat is niet zo. Ze vindt het allemaal raar en zeer aan de voeten en weet niet wat ze hier doet. Erna en ik lopen nog steeds onverstoorbaar door. Ik zeg niets, ik laat het haar zelf uitzoeken. Soms loopt ze dicht bij me, maar vaak ook verder bij me vandaan. Maar ze is niet met de wind bezig of wild. Haar neus is vaak bij de grond en af en toe zit ze op een spoor van een haas. Erna heeft er twee gezien. We hebben wel één fazant gezien, hij vloog op, helemaal rechts achter ons. Helaas. We hebben daar nog wel gelopen in de hoop dat er nog hennen zijn, maar nee. Wel een paar plekjes met veren gezien en fazanten poep. Ik weet nu, dankzij Erna, hoe dat eruit ziet.

Het licht gaat uit

We lopen best een eind, het is warm en Maddy heeft het warm en ze loopt steeds langzamer. Ze is moe. Vanmorgen is ze ook weggeweest en ik weet niet hoe lang of waar heen. Naar het Meer hoor ik later van Wil, ik had nog gehoopt dat hij het wat rustig aan zou doen. We zijn bij de paardentrog en ze loopt meteen het water in. Ook loopt ze door het water naar de overkant, net zoals toen ze een klein pupje was. Erna houdt haar vast en ik roep haar vanaf de overkant van de trog. En ze rent door het water naar me toe, zwemmen hoeft ze niet. Maddy komt helemaal bij en heeft weer energie om te spelen met een jonge Rotweiler en later met nog een hond die een voorpoot mist.
We lopen nog een stuk verder en gaan dan terug, nog even wat poedelen in het water en zo via nog een mooi stukje ruigte – waar hopelijk fazanten zitten – naar de uitgang. Geen fazanten helaas. Wel horen we ze in de verte roepen. “Ze zitten vast bij de boerderij”, zegt Erna en dat is ook zo. Wanneer ik er langs rij zie ik hem zitten, een mooie dikke haan. Maddy heeft de hele weg geslapen en is kapot. Toch staat ze weer bij de deur als ik met June en Darcy weg wil gaan.

Maddy is 33 weken.

Maandag 2 april

Waar moet ik heen?

Ik ga kijken of de Sancta misschien open is. Nee hoor, hermetisch afgesloten met beveiligingscamera en al. Naar het Meer? dit is dichtbij, nèh. Toch maar naar de trimbaan, ik ben net op weg en realiseer me dat ik eigenlijk gek ben en rij toch naar het meer. Het is er heerlijk rustig en ook hier is een aanlijn gebod vanaf 1 april op het strandje, dit is maar een klein stukje en ik doe het lekker niet. We lopen eerst een stukje over het pad door een bos(je), voorbij restaurant Invitation en dan komen we op het strand bij het meer. Maddy vindt het leuk hier en gaat meteen naar het water en stapt erin en loopt hier lekker in te scharrelen. Dit is hoopgevend. Ik gooi stokjes in het water, maar verder dan pootje baden gaat ze niet. Ze loopt langs de kanten, in het water, in het riet in het water en speurt dit af. Ik ben een paar keer met Maddy hier geweest in de eerste weken en dat heeft zijn vruchten afgeworpen. Ik heb wat dummy’s mee en doe wat apporteer oefeningen en het gaat prima. Gisteren op de training met Wil en Darcy en June erbij was het waardeloos en nu weer gewoon goed. Maar de vast/los oefeningen wil nog niet.

Maddy heeft gezwommen

Ja het is echt waar, niet ver of lang, maar dat maakt niet uit. In het Meer verderop is een soort eilanden-strook, via een rietkraag kun je daar komen. Ik ga daar heen en Maddy volgt me, eerst wat aarzelend, maar later steeds vrijer en onderzoekend. Ik gooi een dummy naar de overkant, zo kan ik het niet kwijt raken want ik gooi het dicht bij de oever en desnoods kan ik het er zelf uithalen. Maddy wil het wel halen maar doet het niet. Hetzelfde geldt voor de riet stengels die ik in het water gooi. We lopen weer terug en gaan nog een stukje verder. We komen nu de stenen tegen die in een rij achter elkaar in het water liggen, best een stuk het water in. Maddy herkent dit en stapt erop, maar het is erg glibberig. Ik heb geen laarzen aan en mijn schoenen zijn niet meer waterdicht. Ze zijn op en ik heb dringend nieuwe nodig, maar die wil ik bij Dario Martina kopen, hand gemaakte Italiaanse schoenen en ze schijnen erg lekker te lopen. Hij komt naar de clubmatch begin mei en tot zolang moet ik het nog even uithouden met de oudjes. Ik ga niet verder dan de tweede steen en ineens zie ik dat Maddy steeds verder het water in gaat, neus omhoog. Oké? ik zeg niets. Verder in het water is nog een heel klein eilandje, met wat stenen en groen. Ze loopt er helemaal heen en blijft bij dat eilandje staan, ze kan nog steeds lopen. Aan de andere kant van het eilandje zwemmen twee Futen, die vindt ze reuze interessant. Toch gaat ze niet verder, want dan moet ze zwemmen en dan vindt ze het genoeg en komt terug gerend. We gaan weer terug en nu loopt Maddy zelf via het riet naar de overkant naar de eilanden-strook. Ineens duikt een Meerkoet het water in en maakt veel kabaal, zoveel dat Maddy dit heel interessant vindt. Zo interessant dat ze het water in gaat, steeds verder het water in achter de Meerkoet aan. Ik zeg niets en kijk het genietend aan. Steeds verder gaat ze en loopt nog steeds door het water, achter de Meerkoet aan en ineens moet ze zwemmen! En ze zwemt, niet lang maar ik ben blij. Dit zwemmen vindt ze spannend genoeg en ze laat de Meerkoet voor wat ie is en komt terug naar mij. Ik moet lachen, het is zo komisch allemaal en prijs haar de hemel in.

Zondag 1 april

Gewone training

Alle foto’s van de ‘Onderlinge’ zijn gemaakt door Oscar Kramer en Steef

Iedereen doet mee aan de onderlinge en wij hebben gewoon trainen en dat is geen 1 april grap. De puppy’s zijn nog te jong om aan de onderlinge mee te doen. Wil gaat mee met Darcy en June, kijken hoe dit gaat. Er is niets aan de hand. Maddy, ik en de rest van de puppygroep lopen met Hilda mee naar een terrein wat vrij is. Maddy doet gewoon haar best, met volgen en blijven. Hilda gooit dummy’s in banden en ze wil kijken hoe de honden hier mee omgaan. Tot zo ver niet aan de hand, Maddy is super alert en houdt Hilda stevig in de gaten. Ineens gaat Maddy’s neus omhoog, oh jee. Eerder had ik al gezien dat Wil stond te kijken en hij had zich verdekt opgesteld. Maddy ruikt iets bekends, ze draait zich om en ruikt daar Wil, Darcy en June. Nu is het gedaan met de rust en concentratie van Maddy, er is niets meer met haar te beginnen. Ze wil niet meer apporteren niets. Wil gaat weer weg, maar dat maakt allemaal niet uit, ze kijkt alsmaar achterom en piept voortdurend. Om gek van te worden. Ik zie dat Wil mijn kant op kijkt en wenk hem dat hij moet komen. De rest van de groep gaat naar het voetbalveld om lijnen te lopen. Een paar blijven achter om met de dummy en de autoband te oefenen. Ik ook met Maddy, maar ze wil vrijwel niets weten van de bumper. Ik ga naar daar waar Hilda staat en ik pak een dummy uit haar tas om het ‘los/vast’ te oefenen. Ze probeert er steeds onderuit te komen. Steef oefent ook met Balda en Steef komt me helpen. Zij heeft een konijnendummy en die vindt Maddy wel leuk. Ze pakt het in haar bek en ik kan volgen met haar. Nu heeft ze weer aandacht voor mij en nu probeer ik of ze de dummy wil halen bij Hilda. Voor het eerst een markeer. Ik vraag aan Hilda of ik het met de konijnendummy mag proberen. En het gaat prima! Mooie afsluiter van een mislukte training.

De onderlinge

Eerst koffie, we kunnen buiten zitten. Het is droog, het zonnetje schijnt, maar het is wel fris. Tijdens de training hebben we een wat spetters regen gehad. Leuk om veel bekenden te zien, even bijpraten met die en gene. Wil gaat nog wat lopen met de honden en hij gaat nog wat kijken bij de proeven. Ik moet bekennen dat ik zover niet eens gekomen ben. Na de onderlinge is nog een leuke verassing. De honden mogen een bolletje brood apporteren, de honden die het brood naar de baas brengen gaan door om een frikandel te apporteren! Uiteindelijk blijven er twee honden over die de frikandel bij de baas gebracht hebben. Voor de meeste honden is dit een té grote verleiding.
Vorig jaar heeft June nog een ei naar me gebracht, daarna moest ze een worst apporteren, maar die heeft ze lekker opgepeuzeld. Ik vraag aan Marcel of ik mag proberen of June het broodje apporteert. Maar June vindt het veel te lekker en weg is het broodje. Ik had het ook een wonder gevonden hoor als ze het gebracht zou hebben. “Had dan meteen gezegd dat ze honger had, dan had ik het broodje meteen aan haar gegeven”, roept Marcel.

De uitslag

Vera heeft gewonnen met Bo, 98 punten van de 100! We krijgen heerlijke soep, broodjes, het is weer geweldig verzorgd. Het zit erop, leuke ochtend en tijd om naar huis te gaan. Maddy is al lang ingestort, het schieten van de schietclub hoort ze niet eens. Oscar en Steef hebben foto’s gemaakt, ik ben er erg benieuwd naar.

Buitenaardse Wezens

Rond half zes gaan we nog even naar de trimbaan, Maddy is helemaal daas, rennen, klieren, jagen, kortom ze heeft heel veel zin. Ineens hoor ik haar blaffen. Wat is er aan de hand? De andere honden rennen ook naar haar toe, maar die doen niets. Er zitten twee jongemannen op de grond en zij hebben koptelefoons op. June rent nog onze kant op en weer terug naar Maddy. Ze rent Maddy snel voorbij alsof ze wil zeggen, ‘ren maar achter mij aan’. Maar dat doet ze niet, ze blijft op een afstandje blaffen, de jongens vinden het niks en zijn een tikje nerveus. Omsingeld zijn door drie grijze honden is ook lichtelijk imponerend. “Ze denk vast dat jullie van een andere planeet komen met die koptelefoons op”, zeg ik tegen de jongens. “Oké? kennen ze dat niet”, antwoord er één. “Nee, die blafferd is nog een pup en dit kent ze niet”. “Nou dan hebben we toch nog iets goeds gedaan”, antwoord dezelfde jongen weer. “Graag gedaan”. Dit vond ik wel een heel grappige opmerking. Wanneer Ella en ik bij de jongens arriveren vond Maddy het al snel goed.

Heuvel op en weer af

Maddy is me kwijt. De honden zijn allang de heuvel opgerend, ik ben niet zo snel. Ik besluit om me in een inhammetje te verstoppen. June heeft me al snel gevonden en blijft bij me staan, Darcy vindt me heel snel daarna en blijft ook bij me staan. En ik zie Maddy op de uitkijk staan, boven op de rand. Mij ziet ze niet en ze zoekt me echt. Het is geen slimme actie van haar. Ze rent naar beneden, Ella roept en ze rent weer omhoog en zoekt en zoekt. Ik maak geluiden en na een tijdje heeft ze me eindelijk gevonden….
Maddy rent weg en June rent achter haar aan. Ik ren naar een heuvel om te kijken wat ze uitvreten. Ah, een hond, een Berner Senner. June vindt het al snel goed en rent naar me toe, Maddy speelt even met die hond. Ik loop weer van die heuvel af met June. De eigenaresse van de Berner Sennen hond gaat het pad in naar rechts en Maddy komt dan naar ons toe. Ineens is ze weer weg, wat nu weer? Ze rent naar de heuvel waar ik gestaan heb, even kijken of er nog wat te halen is, of gewoon om te kijken. Rare meid.