Nieuw Vossemeer, 30 december 2010
Op de rand van het oude jaar werden June en ik voor de 3e keer uitgenodigd voor de jacht.
Eerst had het 2 weken daarvoor moeten zijn, maar vanwege het slechte weer, het jachtverbod en de vele sneeuw werd het uitgesteld. Het was nog steeds koud, er lag nog wel wat sneeuw, maar de wegen waren weer goed begaanbaar en de jacht was open in Noord-Brabant, behalve op de eend. Deze keer moest ik er zelf naar toe rijden, aangezien het in the middle of no where ligt, vond ik dit spannend. Route aanwijzingen van Hilda. en de Tomtom ingesteld, dit moest goed gaan. Wel op tijd vertrokken, ik had een half uur speling. Kreeg ik toch een telefoontje dat de jagers de jacht een half uur eerder wilden beginnen! Weg half uur speling. De reis ging voorspoedig en ik lag op schema. De Tomtom gaf een iets andere route aan en ik heb die genomen.
Alles ging goed tot de grote brug.
Ik dacht dat ik er bijna was, heb niet meer naar de Tomtom gekeken of geluisterd en ben links af gegaan. Ik reed over polderweggetjes, dit duurde lang, te lang, nog steeds zag ik de schuur en de auto’s van de andere meiden niet. Ik besloot Hilda te bellen, maar zij zou niet komen omdat ze ziek was. Dit wist ik niet. Erna gebeld, zij snapte niet waar ik was, ik ook niet. Blijken er twee van die bruggen te zijn. De afstand naar die andere brug was nog best pittig. Afijn nu wel naar de Tomtom geluisterd en met E. aan de lijn, kwam het goed. E. stond me in de verte op te wachten en zij reed het laatste stukje met me mee. Pff, ik had het bloedheet en het was over elfen. Gelukkig waren de heren jagers nog uitgebreid aan de koffie en taart.
Ik kon nog even een kop koffie nemen en de anderen zaten ook nog rustig te eten en te drinken.
Ik denk dat het rond 11.40 was dat we vertrokken. Er werd die dag gejaagd op fazant en haas. Wanneer er een vos uitgedreven werd, mocht die ook geschoten worden. Snip is hier verboden en zo ook de eend, maar dan vanwege de vorst. De drijvers moesten weer in de kar, ik denk dat we met zo’n 7 honden waren. Van Hubertus waren we met zijn 4’en, de hoofddrijver was er weer met zijn Langhaar en 2 mannen die ik niet kon. Eén met een Spaniel en één met een Draadhaar. Het was weer dringen in de kar, 2 reuen waren een beetje aan het mopperen met elkaar en de rit was op z’n zachts gezegd hobbelig. Als ik veel melk had gedronken was het slagroom geworden. June was braaf, terwijl ze het best spannend vond, zo met z’n allen in de kar.
De eerste stop was bij het ruigte en we werden in twee groepen verdeeld.
June en ik waren in de groep met de Langhaar, Spaniel en de Draadhaar. Het was een smal stukje ruigte langs het kanaal, ik moest June het ruigte in sturen en aanmoedigen om te zoeken. Dit ging best goed, maar er waren ook hele natte stukken en daar had June meer moeite mee. Natte voetjes daar houdt ze niet zo van. Maar ik bleef haar goed aanmoedigen en zelfs met de natte stukken had ze steeds minder moeite. Zelf heb ik ook een stuk in het midden van het ruigte gelopen, en ook op de keien langs het water, dat was zwaar, ook voor de honden. Er waren niet zoveel hazen, daar was het te nat voor. Maar de hazen die door de honden werden uitgedreven, lagen eigenlijk panklaar voor de jagers. Maar die hadden hun dag niet en er werd er geen één geschoten. Het schieten van de jagers was over het algemeen niet al te best, dit zeiden ze ook zelf hoor en er werd na afloop menige grapjes over gemaakt.
Op een gegeven moment hoorde ik één van de jagers roepen dat er een hond aankwam met een haas in de bek.
Omdat June al een tijd weg was, dacht ik: “het zal toch niet”? Ja, dus, daar kwam ze met een haas. Ze liep niet zo snel meer en ik roepte haar, ze had vast door dat ik lichtelijk zenuwachtig was. June hield alles in de gaten, de anderen en uiteraard de andere honden. Maar ze kwam netjes bij me, na wat aanmoedigingen, en gaf het haas, wat een konijn bleek te zijn, keurig aan mij af. Ik was niet blij dat ze dat konijn had gepakt, maar er werd nogal laconiek over gedaan en de andere zeiden dat het toch mooi was, wat ze gedaan had. De dondersteen, ze dacht vast, als er niet geschoten word, dan haal ik er zelf maar één…..hierna werd ze nog feller met afzoeken. Toen alles afgezocht was, verdween June nog even in de rietkraag van het kanaal, er heeft daar vast ook wat gezeten. De andere groep had meer succes, daar waren wat hazen geschoten.
Terug de kar in voor een hotseklots ritje,
de honden lieten het allemaal over zich heen komen, de baasjes mopperden hier en daar. Ach ik vond het wel wat hebben. Nadat er door een paar honden een stuk ruigte werd afgezocht, reden we terug naar de jachthut en hebben heerlijke erwtensoep gegeten met belegde broodjes. Het was prima verzorgd! We hebben gewoon buiten gegeten, het was heerlijk weer. Koud, dat wel, maar met een heerlijk zonnetje aan een strak blauwe lucht. Met de zon, was het gewoon warm! ik had een majot aangetrokken, wat een spijt had ik daar van, want wat had ik het warm.
Tijd om weer te gaan, naar een ruim gebied, met veel ruigte en plassen.
Hier zijn we de vorige keer ook geweest. Het was oppassen met de grote waterplassen, want die waren best hier en daar diep. Er waren best wat fazanten, de honden deden goed hun best. June ook, ze heeft goed gejaagd, goed het gebied afgezocht en ruim ook. Erna zei wel dat ik minder moest fluiten en dat probeerde ik daarna te doen.
Ineens was er veel commotie. Een hond, ik weet echt niet wie, had een haas opgestoten. En vrijwel alle honden gingen er achteraan. Oeps, dit was niet de bedoeling! Met zijn allen renden ze de wijde wereld in, een aantal luid op spoor. Fluiten had in dit geval geen zin, ze jutte elkaar op en de baas is dan echt niet meer belangrijk. Stiekem vond ik het wel een mooi gezicht. Het is wel heerlijk dat het geen kwaad kon, er zijn geen grote wegen in de buurt. Het duurde even voor ze terug waren, nog zonder haas ook, de sukkels. Turen welke honden er het eerst terug kwamen. Geen June. En even later, ja hoor, daar kwam June aangerend, als laatste, dat dan weer wel. De jagers hadden succes en hebben best wat Fazanten geschoten, nog steeds niet zo veel als voorgaande jaren.
Een ander veld, een hele grote vlakte met zwart, omgeploegd grond.
Hier werd op hazen gejaagd, vos mocht ook. De jagers stelde zich op aan de randen van het veld. Wij liepen helemaal naar achteren. Wat een lap grond! Alleen honden die echt hazenrein waren mochten los en het veld afzoeken. Dat waren er niet veel, na die actie van eerder. Alleen de Langhaar van de hoofddrijver mocht los, de rest aan de riem helaas. Maar wel te begrijpen. Er werden een paar hazen opgestoten, echt niet veel. Maar ook dit stuk land was erg vochtig, daar gaat geen haas zitten. Niet zo veel succes dus. Hierna nog zo’n lap grond en daarna hebben we nog een paar maisvelden afgezocht. De honden mochten toen gelukkig los. Er werden wat fazanten geschoten. Het zat erop, we hadden genoeg gelopen. En het was al aardig schemerig. Hup de kar weer in, op naar de borrel.
Dat drink ik niet, maar de anderen des te meer
Er was frisdrank, nootjes, chips, allerlei lekkers. Het was nog even gezellig. De Labradorman vroeg nog aan mij hoe ik vond. Geweldig natuurlijk. Na ongeveer een uur werden we uitgenodigd voor de presentatie van het tableau. Er was toch best nog wat geschoten, zelfs het konijn van June lag er bij. Ik ging er gewoon bijstaan, achteraan, ik ben niet iemand die zich snel op de voorgrond plaatst. Eén van de mannen vond het niets dat ik zou achteraan ging staan en duwde me met lichte dwang naar voren. Ik ben natuurlijk ook klein en zo hoorde ik er helemaal bij. Ik vond het wel heel lief. Ik heb genoten van de presentatie van de jachthouder. Hij gaf een hele speech, vol met anekdotes. Erg leuk om mee te maken. Hij riep de jagers naar voren en ze mochten allemaal een stuk wild uitkiezen. Ook de drijvers mochten wild uit kiezen, dit werd door de hoofddrijver uitgedeeld. Ik koos twee fazanten. Er werden handen geschud, zoenen uitgedeeld, bedankjes uitgedeeld, kortom het was tijd om afschijd te nemen.
Ik heb genoten van deze dag en June nog meer. Genoten van het weer, de omgeving, de entourage, de mededrijvers, de jagers en jachthouders. Het was een topdag.