Zondag 7 mei

Gewoon een rustige wandeling in Zwaanshoek, ja die wandelingen zijn er ook. En ik oefen met Blaine, wat jacht en gehoorzaamheid. De andere twee dames maak ik vast aan een paal, zij vinden het veel te leuk om mee te helpen.

Over en uit

Ik ga niet meer naar de trimbaan, nu is het echt waar. Steeds verdwijnt Maddy in een hol, het liefst onder 80 bosjes, bomen, doornstruiken, brandnetels, ben ik nog wat vergeten? Oh ja, het is altijd laag, handig met een vastgemaakte rug en niet kunnen bukken. Klaar ben ik er mee!!!!

Maandag 8 mei

Het wordt Venneperhout ’s morgens, het is erg bewolkt en af en toe miezert het.

GG

Omdat we vanavond gaan trainen voor Obedience B wordt het ’s middags een rondje Bavo. De training gaat goed. Lees later meer.

Woensdag 10 mei

Nog steeds geen jachttraining met Blaine, de trainer is nog in Frankrijk.

Mand

Even dachten we dat het goed ging, maar het is helemaal mis. Blaine vertikt het om in haar mand te gaan liggen wanneer wij eten. De andere twee doen het gewoon en zij moet het ook doen. Ja 1 seconde blijft ze liggen en dan komt ze weer. Wat een harde kop heeft ze. Steeds weer opnieuw sturen of brengen we naar haar mand en steeds komt ze er weer uit. Ze wil bij mij liggen, maar ja dat kan even niet. Ik weet met veel geduld komt het best goed, niet toegeven – en dat is heel moeilijk – het zal enige tijd duren ben ik bang.

Donderdag 11 mei

Warm

Diegene die mijn blog lezen weet inmiddels dat ik ’s middags 2uur ga rusten, zodat ik later beter kan lopen en meer energie heb. Het is 16.30 uur en we gaan wandelen en doe mijn outdoorvest aan, tenslotte was het vanmorgen vroeg best fris. We stappen naar buiten en het is toch warm! 25 graden geeft de temperatuur in de auto aan. Gek land.

Verloren zoek

Ik neem de dummytas mee en wil wat verloren zoekjes doen met de rattendummy en een gewone dummy. Blaine heeft er zin in, in het open veld worden de twee dummy’s snel gevonden. In het bos duurt het iets langer, maar vinden doet ze de dummy. Knap hoor.

Wie is het nu?

Eén oefening nog om het territorium fluitje te oefenen. De dummy heb ik onder een polletje gras gestopt, ik zie Blaine en roep haar. Laat haar zitten, 1 meter voor de dummy en ga voor haar staan. Ik fluit op de juiste toon en Blaine moet omdraaien en gaan zoeken. Alleen doet ze dat niet en kijkt me met die grote ogen aan met een blik van ‘huh?’ Ik zeg “zoek, zoek, zoek”, nu draait ze zich om en zoekt en vindt de dummy. Blaine komt de dummy keurig brengen, ik kijk haar aan en zeg: “je bent Blaine helemaal niet, je bent Maddy”. Ah, vandaar. Ik doe dezelfde oefening met Blaine en zij draait zich wel meteen om wanneer ik het territorium signaal geef. Maddy heeft dit nooit geleerd.

Zaterdag 13 mei

June

Ze is weer niet lekker, eet alleen gras en heeft het nu niet naar haar zin. Ze is super langzaam met lopen, als ik nu naar haar kijk geeft me dit geen goed gevoel. Het is warm, dat is absoluut waar, wanneer de zon schijnt helemaal en oude honden kunnen daar slecht tegen. Maddy en Blaine hebben wat uitgevreten en ik moet ze allemaal aanlijnen, June loopt super langzaam achter ons aan te sjokken. Dit gedrag heeft ze eigenlijk de hele week al, echt ouderdom of wordt de Cushing erger? Nee, ik word hier erg verdrietig van en denk zelfs na over haar dood en wanneer. Ja echt, ik kan er niets aan doen, ik zie het snel naderbij komen. Wat ik absoluut niet wil!!!!!! Is een hond die lijdt en dat kun je aan alles zien en merken. Hoe moeilijk afscheid nemen is, ik ga uit van mijn hond, van June, hoe zij zich voelt. Mijn verdriet doet er dan niet toe. Hopelijk heb ik ongelijk.

Eend

Maddy staat prachtig voor en ik kan het allemaal filmen. Blaine ziet dit tafereel en gaat er ook op af. Dit is een teken voor Maddy om in te springen en…… ze pakt iets. Oh nee!! Het is een eend, oh mijn God, wat een ellende. Blaine zit er ook bovenop en dat geeft een concurrentiestrijd die de eend helaas niet overleeft. Wat baal ik hier van zeg, ik wilde nog wel een ander pad nemen, had ik het maar gedaan. Hadden…….. Gelukkig loopt er niemand, ja zo schijnheilig ben ik dan ook, ik kan de eend goed aanpakken en moet de honden snel aanlijnen. Dat lukt en ik leg de eend neer, voor de vossen zullen we maar zeggen. Leuk is anders.

Gelukkig is June een stuk opgeruimder als we ’s middags op de trimbaan lopen.