Zondag 16 augustus

715sized_IMGP1615Utrecht

Gelukkig, ik heb de proef in Tull in ’t Waal niet voor niets afgezegd. Laura stond reserve met Nola en inderdaad zij mochten gisteren meedoen en hebben een hele mooie C-diploma gehaald. Gefeliciteerd meiden.

Er op uit

June, Maddy en ik rijden naar Delft, het is heerlijk hondenweer, droog, niet te warm en een lekker windje. De honden kunnen lekker zwemmen, al hou ik het rustig met June, zij heeft nog steeds diarree, de lichtverteerbare brokken en rijst helpen nog niet erg.

Oefenen

Ik wil wat lijnen gaan oefenen met Maddy, met het oog op de MAP’en. Pff, dit gaat niet goed, Maddy is heel erg keen, ze wil zo graag werken. Maar June ook! Maddy komt stiekem kijken wat ik aan het uitzetten ben, weg oefening. En als het even kan rent June eerst weg om een oefening te doen of samen. Kortom zo samen meenemen werkt niet, al kan ik niet zeggen dat ze geen werklust hebben.

De vulva is echt dik van Maddy en ze vindt reuen ook leuk, ze rent zelfs achter een Saluki aan. Nu vindt ze Saluki’s en vooral deze toch heel erg leuk.

June

Vandaag krijgt June de hormoonpillen, 12.00 uur, 18.00 uur en 24.00 uur. Zodat met het urine onderzoek bepaalt kan worden of de hormoonafwijking uit de hypofyse komt of van de bijnieren.

Maandag 17 augustus

Urinetest voor Cushing

Ik breng de drie buisjes met urine naar de dierenarts. Waarschijnlijk vrijdag de uitslag. De ontlasting van June is ietsje vaster. Omdat ik vanmiddag weg moet, ga ik niet naar de GG-training. Dit is vanavond weer begonnen, ik moet zeggen dat het weer het ook niet aantrekkelijk maakt. Maar regen is nog nooit een excuus geweest voor mij.

Niet lekker

June heeft ’s avonds last van buikpijn en ze is misselijk. Ik blijf daarom ’s nachts een paar uur bij haar, wanneer ze rustig slaapt ga ik ook naar bed.

Dinsdag 18 augustus

Na de korte nachtrust valt werken niet mee. Ella vertelt dat June geen last meer heeft van buikpijn, maar ’s middags zie ik het toch weer en is ze misselijk. Alleen kan ik nu niets meer want de dierenartspraktijk is dicht. Gelukkig zie ik na de jachttraining dat ze rustig slaapt. June’s ontlasting is weer waterdun. Morgen ga ik naar de dierenarts.

Loops

Maddy is loops, vanmiddag ziet Ella de eerste bloeddruppel. Ik mag wel trainen van Marcel, maar ik moet mijn mond houden. De reuen hebben het totaal niet door. Hoe gaat de training? Of moeten we het daar niet meer over hebben. Lees later meer.

Woensdag 19 augustus

615sized_IMGP1433 June 9 jaar fJarige job

June is jarig, ze wordt 9 jaar vandaag. Ik ben blij en heb een dubbel gevoel, omdat het helemaal niet goed gaat met June. Om 12.00 uur hebben we een afspraak met de dierenarts en bespreken we ook wat ze nu zou kunnen hebben. De dierenarts durft geen anti-biotica te geven, omdat ze nog niet weet wat er aan de hand is. June krijgt medicijnen voor de darmen, om die rustig te houden. Stomorgyl gedurende 5 dagen 1 x daags 1 1/2 tablet. Het helpt zeker, June’s ontlasting wordt snel vaster. En ze krijgt weer een vitamine B injectie. In verband met haar gezondheid, hoge leverwaarden, etc. moet June lichtverteerbare brokken krijgen en geen rijst meer. Ze heeft voedingstoffen nodig, zeker i.v.m. met haar lever.

Maddy

Ik heb met dierenkliniek Sleeuwijk gebeld en Maddy moet eerst 2 dagen goed loops zijn en dan moet ik langskomen om een uitstrijkje te laten maken en wordt ze vaginaal onderzocht.

Donderdag 20 augustus

Nu is Maddy niet lekker. Ze wil echt niet eten en is misselijk en heeft buikpijn. Haar ontlasting is ’s morgens goed, ’s middags niet. Waterdun en er zit volgens mij bloed bij. Gelukkig heeft ze rond 13.00 uur wel wat gegeten. Dus Maddy ook op de lichtverteerbare brokken. Dinsdag werd er al verteld dat Bella diarree had en Nola gebraakt heeft…..

Vos

We zien een vos, nu ja Maddy heeft hem opgespoord en rent er achteraan tot vreugde en afschuw van de toeristen die er lopen. De één vindt het prachtig, de ander roept: “dit kan echt niet hoor”. Het heeft geen zin om te fluiten wanneer Maddy in volle vaart achter de vos aanrent. Pas wanneer ik zie dat ze wat inhoudt en iets naar links buigt fluit ik en ze komt meteen terug. Super hond.

Maddy

Ik word een beetje nerveus, gisteren vloeide ze best wel en vandaag ook. En als ik pas na het weekeinde terecht kan is ze al 7 dagen onderweg. Ik leg de situatie uit aan Sleeuwijk en de assistente vertelt mij dat ik het beste zaterdag langs kan komen. Dat kan namelijk ook. Afgesproken. Ook vertel ik dat ze niet erg lekker is en ik vraag of ik actie moet ondernemen en medicijnen moet halen bij mijn eigen dierenarts, zij raadt me aan om het even af te kijken. Later blijkt dus dat ze diarree heeft. Gelukkig heeft ze na de wandeling en ’s avonds weer trek in eten.

June

Ineens gaat het niet goed met June, na het avondeten. Ze doet raar met haar achterhand, voorhand ook. Haar hoofd beweegt raar en ze is overdreven allert. Heel instabiel is ze. Ze staat heel overdreven op en beweegt haar benen raar, ik kan dit moeilijk uitleggen. Ze heeft ook steeds van die schokken door haar lichaam en zakt door de achterpoten. Dit kan niet, zo ga ik de avond en nacht niet in. Dit is niet zomaar last van de rug hebben. Ik bel de dierenarts die dienst heeft in Voorhout en we kunnen meteen komen. Alle doem scenario’s passeren de revue. Is het een hersenbloeding, alleen heeft ze niet het rondjes draaien wat Dayan had. Is het een hersentumor? dit zou dan ook de cushing verklaren.

Dierenarts

Bij de dierenarts kan ik nauwelijks mijn naam uitspreken door de tranen, gelukkig houdt dit snel op. Na onderzoek van de dierenarts blijkt dat de reflexen goed zijn, ook de oogreflexen. Ze geeft pijn aan in de rug, de dierenarts denkt aan een epileptische aanval. Zelf geloof ik daar niet in, ik heb het genoeg meegemaakt toen ik in de verpleging werkte. En June heeft het gehad nadat ze gif gegeten had. Misschien begrijpt de dierenarts niet helemaal wat ik bedoel met die poten raar neerzetten. Ik vertel dat ze niet getrappeld heeft met haar poten. Toch denkt de dierenarts dat er wellicht wat in haar hoofd zit. Tijdens het lichamelijk onderzoek zie ik dat June’s teen aan de voorpoot rechts helemaal dik is. Hoe kan dat nu? De dierenarts kan er geen verklaring voor geven. Haar temperatuur is 39 graden. Gisteren was dit 38 graden. June krijgt pijnstillers met ontstekingsremmers, Carporal 100 mg gedurende 5 dagen 1 x daags. En antibiotica, Clindoral 200 mg 2xdgs 1.5 tablet gedurende 5 dagen, voor de teen, die is pijnlijk en echt ontstoken. Voor de rest kan ze niet veel doen. “Als ze nu ’s nachts heel raar gaat doen wat dan? “, vraag ik. Ik heb dit namelijk meegemaakt nadat ze als pup gif had gegeten. “Ik heb dienst en je mag me altijd bellen”, zegt de dierenarts. Dit is een geruststellende gedachte. Thuis en na het innemen van de medicatie wordt June iets rustiger. Ze krijgt

Ik hou heel erg rekening met een doemscenario en zelfs Ella heeft nu door dat het ernstig is. Wil zegt steeds dat ze al een tijdje van achteren wat beeft. JAAAAAA, dat weet ik zelf ook wel, maar dit is toch wel even wat anders. Wat een ellende.

Vrijdag 21 augustus

June

Het gaat een stuk beter met June, de pijnstillers werken goed en ik ben geneigd om te denken dat het toch uit haar rug kwam. De teen is nog erg dik, de antibiotica moet duidelijk zijn werk nog doen. Als je haar nu weer ziet lopen zou je zeggen er is niets aan de hand. Wel gaan we alleen kleine rondjes met haar wandelen.

715sized_IMGP1505(001)Maddy

De loopsheid en het opgewonden gevoel dat dit moet geven bij ons: ‘nu gaat het beginnen’,  is een beetje verdwenen. Logisch ook met een zieke June. Ik had donderdag Sleeuwijk nog een keer gebeld en zaterdag hebben ze een inloopspreekuur en dan kan ik komen. Fijn dan ben ik vrij en heb alle tijd.

Uitslag

De uitslag, lang moet ik wachten en rond 16.00 uur bel ik zelf, stel dat ze het weer vergeten. Later hoor ik van de dierenarts dat ze vandaag pas de uitslag heeft gehad en ze wilde het op een rustig moment, einde van de dag, met me bespreken. Logisch.

June heeft de ziekte van Cushing en het komt van de bijnieren uit. Dit komt het minste voor (15 % van de cushing gevallen) en is altijd een tumor, een kwaadaardige, bij de bijnieren. Ik maar denken dat er een tumor in de hersenen zit, ook i.v.m. met gisteren.

Wat nu?

Tuurlijk heb ik er al het nodige over gelezen en over nagedacht. Terwijl Ella en Wil hun kop in het zand steken, snap ik ook wel, het is veel om te handelen en dat kan vooral Ella nog niet. Opereren of medicijnen. Toch hebben we van te voren gezegd: niet opereren.

Opereren

  • 50/50 % kans op slagen.
  • zijn er uitzaaiingen dan sterft ze hoogstwaarschijnlijk op de operatietafel.
  • Tumor kan weer terugkomen.
  • Echo maken heeft dat zin, bij de optie niet opereren. Wij denken van niet, ook zijn die vaak niet te zien op de echo.
  • June heeft mastocyten, zij heeft nog een paar bulten. Wij hebben met onze dierenarts besloten om niet elke bult weg te halen, anders blijven we aan de gang. En sommige zitten op een hele lastige plek en daar is niet veel huid wat weggehaald moet worden. Bovendien weet je niet wat er eventueel in het lijf zit.
  • En nu speelt haar rug ook op en daar zal ze toch meer last van blijven houden ben ik bang.

Nevenzaken

  • June moet helemaal niets hebben van dierenartsen na haar oogongeval en het verwijderen van haar oog.
  • Ook met het maken van een echo verzet zij zich hevig.
  • Het is dan zo moeilijk om haar in Utrecht achter te laten, zij is zo op ons gefocust, altijd al. En ze zal er best een paar dagen moeten blijven. Vooral Wil heeft het hier heel moeilijk mee.
  • Ik herinner me nog zo goed toen we June mee naar huis namen in de auto na haar oogoperatie, ook bij de dierenarts trouwens. Ze loeide als een wolf, van pure ellende. Dit had ik nog nooit meegemaakt en we hebben al wat andere honden en Weims gehad. Door merg en been ging dat en ik zie het beeld nog voor me.

Medicijnen

  • Hormoonpillen.
  • Erg duur.
  • Kan even duren eer de juiste dosis is gevonden.
  • Vaak bloedcontrole.
  • Slaan de medicijnen aan, moet het meer of minder.

Ja, het is nog al wat om over te denken. Dank Hen voor het medeleven! En Laura voor het meedenken en het geven van info en Steef ook voor het meedenken en de waardevolle info en tuurlijk ook de dierenarts. Dit weekeinde is een overdenkweekeinde en moeten er knopen doorgehakt worden. Maandag neem ik contact met de dierenarts op om te zeggen wat we gaan doen.

Zaterdag 22 augustus

Hiep hiep hoera

Mijn neefje Sam is jarig.

715sized_IMGP1631Uitstrijkje

Met Maddy moet ik tussen 08.30 – 09.30 uur bij Dierenkliniek Sleeuwijk zijn om een uitstrijkje te maken. En om verder te bespreken hoe of wat. We zijn er rond 09.00 uur, het is bijna 1.30 uur rijden, valt best weer tegen. Het is druk en we moeten lang wachten, bijna 1.30 uur. Wat een Bulldoggen hier zeg, met veel problemen. Het uitstrijkje is zo gebeurd, wel moet ze piepen het mutsje. Dat kan nog wat worden. Er wordt een kleine speculum in de vulva gebracht om een beetje vocht/weefsel af te nemen.

Uitslag

Morgen krijg ik de uitslag en dan hoor ik of er veel bacteriën zijn of niet. Aan de hand daarvan moet ze een kuur hebben of niet. Op de 8e dag progesteron prikken raadt de dierenarts aan en dan krijgt ze meteen een inwendig onderzoek.

June

Het gaat best goed met haar, ze loopt goed, drinkt niet meer zo idioot veel. We houden het ook wel een beetje binnen de perken, anders blijft ze drinken. De medicijnen helpen. De teen wordt ietsje dunner. Ella is zo lief om 2x daags een klein rondje met haar te lopen. En dat is ook goed, ze heeft er vrede mee. Al blijft het moeilijk als ze ook bij de deur staat, omdat ze mee wil met Maddy en mij. Wel slapen we ’s nachts bij haar, ik de eerste helft en Ella de tweede helft. Ook laten we haar extra plassen, want ze heeft de afgelopen 2 dagen steeds 1x in huis geplast ’s nachts.